مدیریت مواد زائد جامد صنعتی در شهرکهای صنعتی (مطالعه موردی: شهرکهای صنعتی بوعلی، ویان و لالجین استان همدان)

مدیریت پسماند های صنعتی در کشور ما بدلیل عدم وجود متولی خاص اجرایی , قوانین و معیارهای مدون کنترل کننده و ارگان نظارتی کارآمد از جایگاه مناسبی برخوردار نبوده و در بیشتر موارد حتی آمار صحیحی از میزان تولید این مواد در دست نیست . از اینرو قبل از هر گونه برنامه ریزی در خصوص این مواد بایستی خصوصیات کمی و کیفی آنها شناخته شود . در این راستا بررسی نحوه مدیریت پسماندهای صنایع مستقر در شهرکهای صنعتی بوعلی ، ویان و لالجین در استان همدان مورد توجه قرار گرفت . اطلاعات مربوط به مدیریت پسماندهای تولیدی این شهرک با توجه به اهداف مطالعه، بوسیله پرسشنا مه، توسط نفرات آموزش دیده با حضور در واحدهای صنعتی و مشاهدات میدانی جمع آوری گردید. نتایج بدست آمد ه نشان د اد که کل پسماند تولیدی در سه شهرک حدود 4976 تن درسال است . متوسط سرانه تولید پسماند صنعتی توسط هر کارگر در شهرکها 6 کبلوگرم در روز می باشد . از کل پس ماند تولیدی 13/2 درصد در شهرک لالجین، 13/8 درصد در ویان و 73 درصد در شهرک بوعلی تولید می گردد. پسماندهای مخلوط 19/64، فلزی 0/64، روغنی 0/51، باطریها 0/002 ، خطرناک 26/5 و سایر پسماندها 52/7 درصد وزنی پسماندها را تشکیل می دهند . کمینه سازی و جداسازی پسماندهای خطرناک نسبتاً مناسب صورت می پذیرد . در بررسی ها مشخص شد که محفظه خاص جهت نگهداری 33/4 درصد از پسماند صنایع وجود ندارد . همچنین 99/26 درصد از پسماندهای خطرناک تولیدی در صنایع در محفظه مخصوص نگهداری می شوند . جمع آوری و حمل ونقل پسماندها مناسب نمی باشد. 83/6 درص د از پسماند تولبدی صنایع توسط ماشین جهت دفع در محل دیگر حمل می گردد ومراقبتهای بعد از دفن صورت نمی پذیرد . با توجه به نتایج فوق جهت جلوگیری از آلودگی محیط زیست، برقراری سیستم مدیریت مناسب جهت ساماندهی مواد زائد صنعتی امری واجب می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت پسماند ، پسماندهای صنعتی ، شهرک صنعتی ، خصوصیات کمی و کیفی