تصفیه بیولوژیکی فاضلاب شهرک صنعتی در بیور آکتور غشایی (MBR) با رژیم هیدرولیکی اختلاط کامل : مطالعه موردی برای شهرک صنعتی فرامان، کرمانشاه

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 585

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCEH15_039

تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1393

چکیده مقاله:

فناوری بیورآکتور غشایی، فرآیندهای بیولوژیکی در تصفیه پساب را با فناوری غشاها به منظور بهبود کارایی تصفیه و دستیابی به بهره وری بالاتر درهم می آمیزد. در این مطالعه، کارایی یک بیوآکتور غشایی در مقیاس آزمایشگاهی تحت رژیم هیدرولیکی اختلاط کامل ( سیستم لجن فعال، AS-MBR) جهت تصفیه فاضلاب شهرک صنعتی فرامان مورد بررسی قرار گرفت. به منظور ارزیابی عملکرد بیورآکتور غشایی، اثر دو متغیر عددی زمان ماند هیدرولیکی (HRT) و کل غلظت جامدات معلق (MLSS) مطالعه شد. آزمایشات بر مبنای طراحی فاکتوریال کلی طراحی شد. عملکرد بیوراکتور با اندازه گیری اکسیژن مورد نیاز شیمیایی (COD) ، غلظت نیتروژن (TN) ، غلظت فسفر (TP) و کدورت مورد ارزیابی قرار گرفت. بالاترین بازده حذف TCOD در سیستم AS-MBR معادل 94.7 درصد در زمان ماند هیدرولیکی 12 ساعت و غلظت جامدات معلق 12000 میلی گرم بر لیتر به دست آمده است. میکروفیلتر توانست باعث بهبود بازده حذف محتوای آلی به میزان 15-11.7 درصد در سیستم AS-MBR شود. در مقایسه با کدورت ورودی که در بازه 700 تا 1000 NTU بود، خروجی سیستم در بازه 5 تا 21 NTU کدورت نشان داد. که به معنای کاهش کدورت به میزان 97 تا 99.5 درصد می باشد. از آنجا که سیستم تحت شرایط هوادهی کامل ( بدون انقطاع) راهبری می شد، بازده حذف مواد مغذی (N&P) در سطوح بالایی حاصل نشد و بیشترین مقدار حذف TN و TP به ترتیب 10.94و 13 درصد بود. برای حصول 80 درصد راندمان حذف COD و کدورت کمتر از 5 NTU ، متغیرهای مورد مطالعه بهینه سازی و مقادیر بین 12 تا 28 ساعت زمان ماند هیدرولیکی و 10000تا 12000 میلی گرم بر لیتر برای غلظت جامدات معلق به عنوان شرایط بهینه بدست آمد.

نویسندگان

غلامرضا قلعه خانی

پژوهشکده تحقیقات پیشرفته اب و فاضلاب، گروه شیمی کاربردی، دانشکده شیمی ، دانشگاه رازی، کرمانشاه ، ایران

علی اکبر زینتی زاده لرستانی

پژوهشکده تحقیقات پیشرفته اب و فاضلاب، گروه شیمی کاربردی، دانشکده شیمی ، دانشگاه رازی، کرمانشاه ، ایران