بررسی کیفیت و کمیت زباله های خطرناک ویژه 3 کلینیک دندانپزشکی تهران

مواد زائد دندانپزشکی یکی از معضلات زیست محیطی است که به علت دارا بودن عوامل خطرناک سمی و بیماریزا از جمله مواد زائد پاتولوژیک، دارویی و شیمیایی و... از حساسیت خاصی برخوردار است. هدف این تحقیق تعیین کیفیت و کمیت زباله های خطرناک ویژه 3 کلینیک دندانپزشکی در تهران بود.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، مقطعی جامعه مورد بررسی 3 کلینیک تخصصی دندانپزشکی در غرب، مرکز و شرق تهران بود. پنج نمونه هر کلینیک در هفته (روزهای شنبه و دو شنبه و چهار شنبه) انتخاب شد. سپس نمونه زباله بصورت دستی به 36 جزء جداسازی شد و با استفاده از ترازوی آزمایشگاهی با دقت 01/. گرم توزین شدند. هر جزء پنج بار وزن شد و در نهایت میانگین عدد به دست آمده برای هر جزء لحاظ شد. سرانه تولیدی برای هر نفر نیز محاسبه شد. اطلاعات با استفاده از روش آمار توصیفی، توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 و Excel تجزیه و تحلیل شدند.نتایج و بحث: میانگین وزنی زباله عفونی و زباله دارویی سمی تولیدی در سه کلینیک به ترتیب 5/25643 و 9/8365 گرم در روز بود. بیشترین مقدار زباله عفونی مربوط به دستکش لاتکسی با 78/27 درصد (25/7124 گرم) و برای زباله‌های دارویی و شیمیایی خمیر قالبگیری با 29/66 درصد (4/5545 گرم) بود. سرانه تولیدی زباله عفونی 55/110 گرم در روز و زباله دارویی، شیمیایی 07/36 گرم در روز بود. از کل زباله‌ها 39/75 درصد زباله عفونی و 61/24 درصد زباله دارویی، شیمیایی بود.نتیجه‌گیری: با توجه به وجود انواع مواد و اجزای مختلف با خصوصیات متفاوت در زباله های دندانپزشکی، مدیریت بهینه این نوع زباله ها می بایست بر اساس خصوصیات ویژه آن صورت پذیرد. که شامل برنامه‌های کاهش تولید زباله، جداسازی و بازیافت و استفاده مجدد می‌باشد.

کلیدواژه ها:

کمیت ، کیفیت ، زباله دندانپزشکی ، زباله خطرناک