بررسی پتانسیل فناوری های تلفیقی اکسیداسیون شیمیایی و بیولوژیکی در حذف پر کلرو اتیلن

مقدمه و اهمیت موضوع: تتراکلرواتیلن یا پرکلرواتیلن(کربن دی کلراید یا پرک ) یک هیدروکربن کلرینه است که به عنوان حلال در بسیاری از فرایندهای صنعتی از جمله خشک شویی ها و صنایع خودرو سازی استفاده می شود. در آبها و خاکهای آلوده شده به محصولات هیدروکربن کلرینه، تتراکلرواتیلن و تری کلرواتیلن به بیشترین مقدار یافت می شود. این مطالعه با هدف تعیین پتانسیل فناوری های تلفیقی اکسیداسیون شیمیایی(فرایند اولتراسونیک، تابش فرابنفش و پروکسید هیدروژن) و بیولوژیکی(راکتور ناپیئسته متوالی) در حذف پر کلرو اتیلن اجرا گردید. مواد و روشها: جهت تعیین غلظت پرکلرواتیلن پس از راکتورهای اکسیداسیون پیشرفته از دستگاه گاز کروماتوگرافی و دتکتور یونیزاسیون شعله استفاده شد.جهت تعیین محصولات میانی از دستگاه گاز کروماتوگرافی- اسپکترومتری جرمی استفاده شد. اکسیداسیون شیمیایی شامل امواج اولتراسونیک، اشعه فرابنفش و پراکسید هیدروژن بود. راکتور بیولوژیکی به صورت راکتور ناپیوسته متوالی استفاده شد.این پژوهش در مدت 9 ماه از اردیبهشت لغایت دیماه 1390 در دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.نتایج و بحث: نتایج نشان داد که پرکلرواتیلن به طور موثر و سریع می تواند توسط فرایندهای اولتراسونیک، فرابنفش و پروکسید هیدورژن تجزیه شود.محصولات میانی شکل گرفته در اکسیداسیون شیمیایی نیز به طور موثر در راکتور ناپیوشته متوالی تجزیه شد. محصولات میانی شکل گرفته در اکسیداسیون پیشرفته شامل تری کلرواتیلن، دی کلرواتیلن، تری کلرواستیک اسید، دی کلرواستیک اسید و کلرواستیک اسید بود. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که با تلفیق سیستم اکسیداسیون شیمیایی و بیولوژیکی از مزایای سیستم اکسیداسیون شیمیایی (اکسیداسیون کامل کلیه ترکیبات به ترکیبات واسط و قابل تجزیه بیولوژیکی با هزینه کمتر) و اکسیداسیون بیولوژیکی ( هزینه پایین و تبدیل مواد واسط به ترکیبات غیر سمی و دوستدار محیط زیست) استفاده کرد. همچنین محدودیت سیستم اکسیداسیون شیمیایی (هزینه بالا و کاربرد مواد شیمیایی) و محدودیت اکسیداسیون بیولوژیکی (عدم توانایی تجزیه ترکیبات سمی و مقاوم به تجزیه بیولوژیکی) نیز به حداقل ممکن خواهد رسید.

کلیدواژه ها:

پرکلرواتیلن ، اولتراسونیک ، فرابنفش ، پراکسید هیدروژن ، راکتور ناپیوسته متوالی