بررسی کیفیت باکتریایی آب آشامیدنی در اتوبوسهای مسافربری بین شهری بندر بوشهر در سال 1389
محل انتشار: شانزدهمین همایش ملی بهداشت محیط ایران
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 684
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCEH16_228
تاریخ نمایه سازی: 23 اسفند 1392
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: بیشترین سهم مسافرت ها به وسایل حمل و نقل جاده ای به ویژه اتوبوس ها اختصاص دارد و یکی از مسائلی که سلامت مسافران را تهدید میکند، مصرف آب آشامیدنی آلوده میباشد. در اتوبوس ها به علت انتقال آب از شبکه توزیع به مخازن، استفاده از ظروف نامناسب، یخ های غیر بهداشتی و آب های مشکوک، احتمال آلودگی وجود دارد؛ لذا در این مطالعه کیفیت میکروبی آب آشامیدنی مصرفی اتوبوس ها آزمایش شد و ضمن مقایسه با استانداردهای موجود، مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش ها:این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی بوده و از مجموع 122 دستگاه اتوبوس پایانه مسافربری بوشهر، با توجه به پژوهش های مشابه و ضریب اطمینان 95% به کمک فرمول برآورد حجم نمونه برای نسبت، از آبخوری 80 دستگاه اتوبوس که از شهرهای مختلف وارد پایانه مسافربری بوشهر شده بودند یا از بوشهر به مقصدهای مختلف خارج می شدند در طی یک دوره سه ماهه نمونه برداری انجام گرفت. تمام مراحل نمونه برداری و انتقال به آزمایشگاه بر اساس استانداردهای موجود جهت آزمایشات میکروبی صورت گرفت و دما، pH ، کلر باقی مانده، تعداد کلی فرم کل (TC) و کلیفرم مدفوعی (E. Coli) در هر نمونه بر اساس روش استاندارد تعیین شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS ویرایش 16 استفاده و نتایج به کمک آزمون های t-test مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که میزان کلر باقی مانده در 5/97% موارد برابر صفر بود. pH نمونه ها در گستره 8/6 تا 7/8 بود و میزان کلی فرم مدفوعی (E. coli) و کل کلی فرم (TC)، به ترتیب در 8/8% و 5/12% نمونهها بیش از حد استاندارد بود.نتیجه گیری: استفاده از یخ در اتوبوس و همچنین زمان شستشوی مخزن آبخوری (به صورت روزانه یا هفتگی) و نحوه آب گیری و ذخیره سازی آب (با استفاده از گالن 20 لیتری) در اتوبوسها بر میزان آلودگی باکتریایی آب آشامیدنی مخازن تأثیر معنی داری داشت (P< 0.05). عواملی مانند جنس مخزن، شرایط تحصیلی راننده، سن راننده، نوع و مدل اتوبوس، زمان پرکردن مخزن (روزانه یا هفتگی) شرایط آب گیری مخزن (تخلیه کامل مخزن یا عدم تخلیه مخزن) و مسافت طی شده توسط اتوبوس تأثیر معنی داری بر کیفیت میکروبی آب آشامیدنی اتوبوس نداشت. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد میشود که از آب بطری شده در طول مسافرت استفاده شود و کنترل کیفیت آب آشامیدنی عرضه شده در اتوبوسهای بین شهری مورد ارزیابی و کنترل بیشتری توسط بازرسین بهداشتی قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
داریوش رنجبروکیل آبادی
مربی، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
سینا دوبرادران
استادیار، ،مرکز تحقیقات زیست فناوری دریایی خلیج فارس، پژوهشکده زیست پزشکی خلیج فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
رحیم طهماسبی
استادیار، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
معصومه روانی پور
مربی، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر