بررسی و ارزیابی نظام تصمیم‌گیری مدیریت پروژه در ایران

مدیریت پروژه هنر تصمیم‌گیری صحیح می‌باشد. تصمیم‌گیری در سطح کلان به تبیین سیاستها و راهبردها و در سطح عملیات به تخصیص منابع و اجرای فعالیتها منجر می‌شود. بنابراین وجود یک نظام منسجم تصمیم‌گیری برای هر پروژه در سطح کلان و سازمانی و عملیاتی پروژه از عواملی است که موجب افزایش راندمان و موفقیت یک پروژه می‌شود. در این نوشتار ابتدا به تشریح نظام و مدل‌های تصمیم‌گیری در مدیریت پروژه‌ها و تحقیقاتی که در این ارتباط انجام شده پرداخته می‌شود، سپس مشکلات این نظام در طرح‌ها و پروژه‌های عمرانی کشور ذکر شده و در انتها راهکارهایی در این ارتباط ارائه می‌گردد. با بررسی‌های انجام شده، به نظر می رسد که با تعریف پروژه به عنوان یک سیستم پویا و پیاده‌سازی راه‌حل‌های جامع مدیریت پروژه، استفاده از فرآیندهای مدیریت مشارکتی، تعریف تصمیم‌گیری به عنوان یک فرآیند و محصول خرد جمعی، ایجاد تفکر سیستمی در ذینفعان و طراحی سیستم‌های بازخورد اطلاعاتی از اجرای مراحل تصمیم می‌توان به ترسیم نظام صحیح تصمیم‌گیری در پروژه‌ها در سطح ملی امیدوار بود. در همین خصوص پیشنهاد می‌شود نسبت به تهیه و تدوین نظام مدیریت پروژه‌های ملی اقدام مناسبی صورت گیرد. همچنین با استفاده از پتانسیل‌های به اثبات رسیده کانون تفکر در کشورهای توسعه‌یافته، این کانون‌ها در کشور نیز به عنوان بخش تصمیم‌ساز برای دستگاه‌های مختلف و خارج از بخش تصمیم‌گیر گسترش یابد تا برای استفاده از تولیدات فکری و رهیافت‌های پژوهشی در صحنه عمل و اجرا، مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

تصمیم‌گیری ، مدیریت پروژه ، تفکر سیستمی ، کانون تفکر