ارزیابی فنی خطوط با ضریب سرنشین بالا (HOV Lane ) و تعیین تاثیرات این خطوط بر ظرفیت معابر

به طور کلی در بهبود حمل و نقل شهری دو راه حل یکی مدیریت تقاضای حمل و نقل و دیگری مدیریت سیستم حمل و نقل ارایه شده است. مدیریت سیستم حمل و نقل شامل افزایش ناوگان حمل و نقل عمومی، بالا بردن کارآیی آنها، ساخت شریان ها و بزرگراه‌ها در صورت لزوم و همچنین ایجاد محدودیت‌ها و قوانینی که موجب هدایت استفاده‌کنندگان به سوی حمل و نقل همگانی و درنتیجه بالا رفتن استفاده بهینه از امکانات (خیابان ها و تسهیلات حمل و نقل) موجود می‌گردد. یکی از روش‌های کارآمد برای رفع مشکل ازدحام و افزایش بهره‌وری معابر، استفاده از خطوط با ضریب سرنشین بالا (HOV) و یا جداسازی وسایل‌نقلیه به روش دریافت عوارض (HOT) می باشد. بر این اساس قادر خواهیم بود میزان تاثیرات ناشی از دریافت عوارض یکسان از کلیه استفاده‌کنندگان از معابر پر ازدحام (خصوصاً در نواحی مرکزی شهرهای بزرگ) در غیاب خطوط HOV را برآورد نموده و سپس با میزان تاثیرات ناشی از ایجاد خطوط HOV بر کاهش تراکم مقایسه نماییم. در روش اول بدون احتساب تعداد سرنشین وسایل نقلیه عوارض دریافت می گردد لیکن در روش دوم تنها از آن دسته از وسایل‌نقلیه‌ای که دارای تعداد سرنشین پایینی هستند عوارض دریافت می گردد (که این تعداد در شرایط مختلف متغیر می‌باشد). با توجه به هزینه‌ای که اجرای این خطوط خواهند داشت، نیاز به مطالعه و بررسی دقیق می باشد و هدف از انجام این پژوهش، تعیین دقیق مزایای آن برای شهروندان می‌باشد. در این پژوهش سعی بر آن است تا با معرفی خطوط HOV و نحوه عملکرد آن در برخی شهرهای بزرگ دنیا، به بیان مزایای استفاده از این خطوط در سطوح مختلف کلان‌شهرها پرداخته و شرایط لازم برای به اجراء درآمدن این خطوط معرفی گردند