بررسی تاثیر پیریدوکسین بر شاخص های جوانه زنی و بیوشیمیایی گلرنگ در شرایط تنش شوری

به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار بذر گیاه گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) از خانواده Compositae توسط پیریدوکسین در شرایط تنش شوری بر جوانه زنی و خصوصیات رشد گیاهچه آن آزمایشی به صورت ، فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو تکرار انجام شد. فاکتورها شامل پیریدوکسین با غلظت های 0, 0/03, 0/06 درصد و کلرید سدیم با غلظت های 0, 50, 100 و 200 میلی مولار بود. بذور جوانه زده روزانه و به مدت پنج روز شمارش شدند. سپس درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه و وزن تر گیاهچه و همچنین میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز و میزان اسید آمینه پرولین اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده نشان داد شوری باعت کاهش رشد اجزای جوانه زنی شده 0/01

پیریدوکسین و شوری بر درصد جوانه زنی، وزن تر گیاهچه، طول ساقه چه و همچنین میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز و میزان اسید آمینه پرولین در سطح احتمال یک درصد 0/01

پیریدوکسین نشان داد که افزایش پیریدوکسین بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، وزن تر گیاهچه و طول ساقه چه 0/01

پیش تیمار بذر توسط پیریدوکسین در مناطق مستعد شوری می تواند باعث مقاومت گیاه گلرنگ در مرحله جوانه زنی شود و کشاورزان را در استقرار و تولید مطلوب آن یاری دهد.

کلیدواژه ها:

پیریدوکسین ، پیش تیمار ، گلرنگ ، پرولین ، کاتالاز ، پراکسیداز