بررسی تاثیر فاصله ردیف و علفکش بر عملکرد برنج در شرایط کشت مستقیم

به منظور بررسی تاثیر فاصله ردیف و علفکش بر عملکرد برنج، آزمایشی در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد . در این تحقیق تاثیر دو عامل فاصله ردیف و علفکش در قالب فاکتوریل با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت . عامل فاصله ردیف در سه سطح (15, 25 و 35 سانتی متر) و کنترل شیمیایی شامل 6 سطح علفکش (پندیمتالین، بنتازون پروپانیل+سینوسولفورون ، اکسادی آرژیل ، کلودینافوپ پروپارژیل + بروموکسینیل + MCPA + بنتازون, ستوکسیدیم + بروموکسینیل + MCPA + بنتازون) یک سطح وجین کامل (به عنوان شاهد ) در نظر گرفته شد . علفکش پندیمتالین بلافاص له پس از سبز شدن و بقیه تیمارهای علفکشی یک ماه پس از کاشت (شروع پنجه زنی ) اعمال شدند . صفات مورد بررسی شامل عملکرد دانه و بیوماس در واحد سطح بود که به صورت کاهش نسبت به شاهد بیان شدند . نتایج نشان داد که عملکرد دانه و بیوماس کل تحت تاثیر هر دو عامل فاصله ردیف 0/01 > P و علفکش 0/01 > P قرار گرفت، در حالیکه تاثیر برهمکنش این دو عامل معنی دار نبود . کاهش فاصله ردیف با کاهش افت عملکرد دانه و بیوماس در واحد سطح همراه بود . علفکش اکسادی آرژیل با 93/5 درصد کاهش و عملکرد دانه و 86/24 درصد کاهش بیوماس، بیشترین کاهش را سبب شد. علفکشهای پندیمتالین، پروپانیل+سینوسولفورون، کلودینافوپ پروپارژیل + بروموکسینیل + MCPA + بنتازون و ستوکسیدیم + بنتازون به ترتیب با 63/2, 66/51, 66/82 درصد کاهش عملکرد دانه نسبت به شاهد کمترین کاهش را داشتند.

کلیدواژه ها:

علف هرز ، تراکم بوته ، علفکش ، رقابت