تاثیر عصارههای الکلی موسیر و نعناع بر فعالیت و کنترل قارچ Fusarium oxysporum

یکی از مهمترین عوامل محدودکننده تولید، بیماریهای گیاهی هستند که بهمنظور کنترل این پاتوژن ها از مواد شیمیایی قارچ کش استفاده میشود. بهدلیل اثرات سوء این قارچ کش ها، ایجاد نژادهای جدید و مقاوم و مشکلاتی که در سلامتی انسان و محیط زیست ایجاد می کنند، استفاده از مواد و فرآورده هایی با منشا طبیعی و بدون اثرات زیان بار جانبی همانند عصارههای گیاهی، برای کنترل آنها مفید می باشد. گونههای فوزاریوم دامنه وسیعی از بیماریها را روی طیف وسیعی از گونههای گیاهی ایجاد کرده و بعضی از گونهها بهعلت تولید زهرابه قادر به آلودهسازی مواد غذایی انسان، دام و ایجاد خسارت به آنها شدهاند. هدف از این تحقیق بررسی اثرات ضدقارچی عصارههای موسیر (Allium ascalonicum) و نعناع فلفلی (Mentha piperita L.) بر علیه قارچ Fusarium oxysporum میباشد. حداقل غلظت بازدارندگی MIC و درصد بازدارندگی عصارههای موسیر و نعناع بر روی Fusarium oxysporum با استفاده از روش اختلاط با محیطکشت و اثرات قارچکشی و قارچایستایی آنها بر روی محیط کشت PDA ارزیابی گردید. آزمایشات در دمای 27 درجه سانتیگراد و با 4 تکرار انجام شد. عصارهها در غلظتهای 0, 25, 50, 100, 500 و 1000 میکرولیتر در لیتر محیط کشت PDA مورد استفاده قرار گرفتند و در تیمار شاهد بهجای عصاره، آبمقطر استریل و الکل افزوده شد. نتایج نشان داد که پنج سطح غلظت مورد استفاده از عصارههای موسیر و نعناع نسبت به شاهد بر رشد قارچ اثرات باز دارندگی داشتند، بهطوری که غلظت 500 میکرولیتر در لیتر از هر دو عصاره بیشترین اثرات بازدارندگی را مشخص نمود. همچنین این تحقیق نشان داد عصاره موسیر و نعناع دارای خاصیت قارچایستایی می باشند.

کلیدواژه ها:

اثرات ضدقارچی ، عصاره های گیاهی ، حداقل غلظت بازدارندگی MIC قارچایستایی