اثر محدودیت پروتئینی در دوره های زمانی مختلف بر شاخص های رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

در این تحقیق اثر محدودیت پروتئینی در دوره های زمانی مختلف بر شاخص های رشد در ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ماهیان قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن 2±27 گرم به مدت هشت هفته در سه تیمار و سه تکرار، تیمار 1(شاهد) کل دوره با پروتئین 45 درصد، تیمار 2 یک روز در میان محدودیت با پروتئین 35 درصد و تغذیه مجدد با پروتئین 45 درصد و تیمار 3 یک هفته در میان محدودیت با پروتئین 35 درصد و یک هفته تغذیه مجدد با پروتئین 45 درصد مورد تغذیه قرار گرفتند. شاخص های رشد در این آزمایش بررسی شدند. از 135 قطعه بچه ماهی در 9 تانک فایبرگلاس (300لیتری با حجم آب 250 لیتر) نگه داری شد. غذادهی در سه نوبت، تعویض آب و سیفون کردن روزانه انجام شد. نتایج به دست آمده اختلاف معنی دار CF را در تیمارهای 2 و 3 در مقایسه با تیمار شاهد نشان داد (p<0/05) اما هیچ گونه اختلاف معنی داری بین تیمارها در میزان افزایش وزن بدن، وزن نهایی، SGR ، FCR و درصد بقا مشاهده نگردید (p>0/05). با توجه به نتایج به دست آمده می توان پیشنهاد نمود که محدودیت پروتئینی در دوره های زمانی مختلف عملکرد مثبتی بر شاخص های رشد داشته است و می توان از آن به عنوان یک روش مناسب جهت کاهش هزینه های جیره به خصوص صرفه جویی در منابع پروتئینی و بهبود شرایط رشد در آبزی پروری استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

محدودیت پروتئینی ، قزل آلای رنگین کمان ، فاکتور وضعیت ، ضریب تبدیل غذایی ، ضریب رشد ویژ