پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از روش دمپستر- شیفر (مطالعه موردی: بخشی از حوزه آبخیز بابلرود)

زمین لغزش ها نوعی حرکت دامنه ای هستند که نه تنها سازه های مهندسی مثل جاده ها ، خطوط راه آهن و سدها را تحت تأثیر قرار می دهند، بلکه تلفات جانی را هم به دنبال دارند.در این پژوهش از روش تئوری دمپستر - شفر برای تهیه نقشه حساسیت خطر لغزش در سجادرود که بخشی از حوزه آبخیز بابلرود می باشد استفاده گردید. موقعیت لغزش های منطقه از طریق پایش میدانی و عکس های هوایی مشخص گردید. در مرحله بعد 11 عامل از عوامل موثر در بروز زمین لغزش نظیر ارتفاع، سنگ شناسی، شیب، جهت شیب، انحنای شیب، فاصله از رودخانه، فاصله از جاده، فاصله از گسل، شاخص توان رودخانه ، شاخص رطوبت و کاربری اراضی رقومی گردید. سپس مناطق حساس به زمین لغزش با استفاده از یافته های مدل تئوری دمپستر – شیفر در عوامل موثر بروز لغزش ها مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور ارزیابی مدل ها از منحنی ROC بهره گرفته شد و بر اساس نتایج پهنه بندی حساسیت زمین لغزش با این روش به ترتیب 28 و 17/94 و 29 و 19/62 و 5/44 درصد از مساحت منطقه در کلاس های خطر خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

زمین لغزش ، پهنه بندی ، دمپستر - شیفر ، منحنی ROC ، سجادرود