ارزیابی توان اکولوژیکی شهرستان شهرکردبرای کاربری تفرج متمرکز بااستفاده ازمدل مخدوم

ارزیابی سرزمین ابزاری برای برنامه ریزی استراتژیک استفاده ازسرزمین می باشد. شهرستان شهرکرد از نظر جلب توریسم وزیبایی شناسی وتفرجگاهی درفصول پاییز، زمستان و اوایل بهار به عنوان چشم اندازی زیبا می تواندپذیرای بازدیدکنندگان و دوستداران طبیعت قراربگیرد. لذا شناخت مکانهایی که مستعدجذب توریسم هستندبسیاراهمیت دارد. بویژه امروزه که مردم بابهره وری ازوسایل حمل ونقل وگذراندن اوقات فراغت سفرمی کنند، سیاستهای گردشگری طبیعی یا اکوتوریسم بسیارحائزاهمیت است. دراین مقاله به ارزیابی توان زیست محیطی شهرستان شهرکردبه منظورتفرج متمرکزپرداخته شد. دراین مطالعه ازمدل مخدوم جهت تعیین واحدهای زیست محیطی که بهترین توان رابرای تفرج متمرکزدارنداستفاده شد. اطلاعات مربوط به منطقه بااستفاده ازآمار و اطلاعات موجودجمع آوری وسپس منابع اکولوژیکی موردنیازتهیه گردید. در مرحله ی بعدبا تجزیه و تحلیل وجمع بندی داده ها و همچنین تلفیق وترکیب لایه های اطلاعاتی باتکنیک GIS صورت گرفته است. ودرنهایت بااستخراج واحدهای محیطی وسنجش آنهابراساس مدل اکولوژیکی مخدوم، توانها و استعدادهای بالقوه برآوردگردیده ومحدوده های مناسب برای تفرج متمرکزمشخص شد. طبق نتایج بدست آمده، 31/92 درصد منطقه دارای توان طبقه یک، 31/03 درصدتوان طبقه دو و 37/03 درصد دارای وضعیت نامناسب برای کاربری تفرج متمرکز می باشد. بنابراین 62/95 درصد از منطقه دارای توان مناسب و متوسط جهت تفرج متمرکز می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی توان اکولوژیکی ، تفرج متمرکز ، شهرکرد ، مدل مخدوم GIS ،