بررسی اثر بیوپرایمینگ بذر بر خصوصیات جوانه زنی بالنگوی شیرازی (Lallemantia royleana)

یکی از روش های جدید و آسان افزایش میزان رشد، کارایی جذب عناصر غذایی توسط گیاه و در نتیجه بهبود کارایی و خصوصیاتگیاهان، استفاده از بیوپرایمینگ بذر با استفاده از عوامل زنده و باکتری ها و قارچ های محرک رشد می باشد. با شناخت گیاه بالنگو و اثبات اثرات و خواص آن به عنوان یک گیاه دارویی تلاش های فراوانی در جهت شناخت بهترین شرایط برای افزایش عملکرد کمی و کیفی آن طی سالیان متمادی صورت گرفت که به شناسایی خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک آن منجر شد. از این رو این تحقیق با هدف بررسی اثر برخی عوامل محرک رشد (باکتری های باسیلوس سوبتیلیس و سودوموناس فلورسنس و قارچ تریکودرما هارزیانوم) بر مشخصات جوانه زنی گیاه بالنگوی شیرازی صورت گرفت. این ازمایش به صورت طرح کاملا تصادفی در شرایط آزمایشگاه با شش تیمار و سه تکرار صورت گرفت. تیمار ها شامل استفاده از سوسپانسیون قارچ Trichoderma harzianum سوسپانسیون باکتری های Bacillus subtilis و Pseudomonas fluorescens، سوسپانسیون هر یک از باکتری ها به تنهایی و استفاده از هرسه سوسپانسیون در محیط رشد و حالت شاهد یا همان کنترل بود. نتایج نشان داد استفاده از این تیمارها سبب تفاوت معنی دار در میزان صفات درصد جوانه زنی ، طول ساقه چه، طول گیاهچه، طول ریشه چه وضریب جوانه زنی شد. برای مثال تیمار تریکودرما سبب ایجاد بیشترین میزان درصد جوانه زنی و طول گیاهچه شد. همچنین تیمار سودوموناس بیشترین میزان طول ساقه چه و گیاهچه و ریشه چه را سبب شد. از این نتایج می توان برای افزایش کمی و کیفی صفات مطلوب جوانه زنی در بذر بالنگو استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

بیوپرایمینگ ، بالنگوی شیرازی ، عوامل محرک رشد ، باسیلوس ، تریکودرما ، سودوموناس