استفاده از کودهای زیستی بیولوژیک فسفات بارور -2 درکشت گندم گامی به سمت کشاورزی زیستی ارگانیک و کاهش آلودگی محیط زیست

براساس نظر میلر 1991 هرگونه تغییر در ویژگیهای هوا خاک آب و مواد غذایی که اثر نامطلوبی برسلامت محیط زیست فعالیت های بشر و سایر جانداران داشته باشد آلودگی نامیده می شود خاک بخش مهمی از محیط زیست استکه نه تنها یک مخزن ژئوشیمیایی برای آلودگی هاست بلکه به عنوان یک بافر طبیعی کنترل کننده انتقال عناصر و مواد شیمیایی به اتمسفر هیدروسفر و جانداران عمل می کند امروزه کاربرد بیش از حد کودهای شیمیایی یکی از عوامل آلوده کننده محیط زیست از جمله خاک هاست و عناصری مانند کروم، سرب وانادیوم و ارسنیک تا حد معنی داری می تواند درخاک افزایش یابد گیاهان می توانند میزان زیادی از فلزهای سنگین را در نسوج خود جای دهند و خود گیاهان واسطه ای برای انتقال این عناصر سنگین از خاک به آب و انسان ها و سایر جانداران باشند برخی تحقیق ها نشان میدهد کاربرد بیش از اندازه کودهای شیمیایی موجب بروز انواع سرطان ها درانسان شده است با توجه به ایجاد آلودگی های زیست محیطی و بهداشتی که از مصرف کود های شیمیایی حاصل می شود تولید و مصرف کودهای زیستی بیولوژیک به عنوان مهمترین رویکرد در زمینه پالایش خاک به شمار می رود امروزه درجهان کشاورزی پایدار مدنظر است که یکی از راه های ان حرکت به سمت کشاورزی ارگانیک می باشد. درکشاورزی زیستی به جای استفاده از کود های شیمیایی از کودهای زیستی کمپوست و کودهای آلی و حیوانی استفادهمی شود.

کلیدواژه ها:

سلامت محیط زیست ، کشاورزی زیستی ، کودهای زیستی ، آلودگی خاک