مناسب سازی تجهیزات شهری برای معلولین و جانبازان

شهر سالم شهری است که کلیه شهروندان بتوانند از خدمات آن جامعه بهره مند شوند. این محیط شهری باید ارائه دهنده خدمات بیشتر به اقشار آسیب پذیر باشد تا این گروه از صحنه جامعه محو نگشته و به دست فراموشی سپرده نشوند. بر اساس برآورد سازمان ملل متحد بیش از ده درصد جمعیت جهان به گونه ای از معلولیت رنج می برند. در جامعه ای مانند کشورما که تعداد قابل توجهی از این اقشار دارای معلولیت را جانبازان جنگ تحمیلی تشکیل می دهند – کسانی که در راه دفاع از وطن جانبازی کردند – ضرورت توجه به امی امر بیشتر احساس می شود. یکی از اقدامات اساسی در جهت کمک به افراد معلول و جانباز، بالا بردن خدمات و تسهیلات محیط شهری برای آنان می باشد. این تسهیلات شامل مناسب سازی شبکه پیاده و شبکه ارتباطی پیاده و سواره و طراحی مناسب تجهیزات و مبلمان شهری و نیز مناسب سازی ورودی ها و نحوه دسترسی به مکان های عمومی می باشد. در این مقاله به مناسب سازی تجهیزات و مبلمان شهری می پردازیم. در ابتدا، برای آشنایی با نیازهای فرد معلول و طراحی مناسب برای او، به طور مختصر، با ابعاد و استانداردهای صندلی چرخدار به عنوان عنصر اصلی مورد استفاده توسط معلول آشنا می شویم. سپس، به شناخت مشکلات او در زمینه استفاده از تجهیزات شهری موجود می پردازیم و در نهایت ضوابط و توصیه های طراحی مناسب این تجهیزات بیان میگردد. درطراحی و مناسب سازی تجهیزات به اصول برابری در استفاده، انعطاف پذیری و استفاده ساده، که از اصول طراحی همه شمول است، توجه شده است. ضوابط و توصیه های مناسبسازی تجهیزات شهری برای سه گروه عمده افراد معلول: معلولین جسمی – حرکتی، معلولین نابینای حسی – حرکتی و معلولین ناشنوای حسین – حرکتی داده می شود. تجهیزاتی که در این مقاله مورد نظر هستند شامل: ایستگاه اتوبوس، تلفن عمومی، سطل زباله و صندوق پست، آبخوری و در نهایت علایم شهری و نورپردازی می باشد.

کلیدواژه ها:

شهر سالم ، مبلمان شهری ، بالابر ، علایم شهری ، بهسازی