مناسب سازی مسکن افراد با محدودیت جسمی - حرکتی

بسیاری از ناتوانی های یک فرد معلول، ناشی از نارسایی های محیط است که با برطرف کردن آنها می توان فضایی ایجاد کرد که پاسخگوی نیازهای آنان باشد. افراد بامحدودیت جسمی – حرکتی جزئی از جامعه هستند و نباید نادیده گرفته شوند. نباید با آنها طوری برخورد کرد که خود را سربار جامعه بدانند. فراهم آورن شرایطی که بتوانند مانند سایر مردم نیازهای خودشان را تامین کنند، ضروری است و همچنین استفاده از توانایی ها و استعدادهای آنان برای پیشبرد جامع، امری است که نباید نادیده گرفته شد. در کشور ما که سال های جنگ را پشت سر گذاشته، علاوه بر معلولیت، تعداد قابل توجهی از بهترین فرزندان این مرز و بوم به صورت جانباز در جامعه حضور دارند که فراهم ـآوردن شرایطی برابر با سایر مردم در زندگی و اجتماع، حداقل کاری است که می توان برای این عزیزان انجام داد. اولین و شاید ضروری ترین فضایی که یک فرد می بایست در آن احساس راحتی کند، مسکن اوست. فضایی که می تواند مقدمه ای برای حضور موفق تر و جامعه باشد. آنچه در این مقاله به آن پرداخته خواهد شد، حداقل فضای لازم در قسمت های مختلف خانه (مثل آشپزخانه، سرویس بهداشتی ، خواب و …) برای افراد با محدودیت جسمی – حرکتی خواهد بود و اینکه چگونه می توان با تغییرات اندک، وسایل موجود و هزینه های معقول مسکن را برای آنان مطلوب ساخت به نحوی که ساختار یک خانه طوری باشد که فرد جانباز یا آسیب دیده را به مشارکت درزندگی جمعی تشویق کند و یاحداقل مانعی برای او ایجاد نکند.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی فضا ، مشارکت در زندگی جمعی ، ابعاد مبنا ، رفع موانع ، حداقل تغییرات