اهمیت مناسب سازی محیط شهری در توان بخشی حرفه ای

صدمات وبیماری های ناشی از کار به دلیل هزینه های زیاد اقصتادی و مشکلاتی که در زندگی افراد ایجاد می کند یکی از نگرانی های اصلی سیستم بهداشتی و توان بخشی در بعد ملی می باشد. بر اساس برآوردهای به عمل آمده حدود 5/3 میلیون صدمات مرتبط با کار در امریکا رخ می دهد که هر ساله ضربه اقتصادی ناشی از آن فراتر از 60 میلیارد دلار می باشد که با توجه به رشد کنونی، هزینه های آن به مراتب بیشتر خواهدشد. یکی از دلایل اولیه که باعث بالا رفتن هزینه های جبرانی کارگران می شود ضعف در طرح بازگشت به کار کارگران است. مناسب نبودن محیط شهری بیشترین مشکل را برای حضور افراد ناتوان در محیط کار ایجاد میکند و عدم تناسب ساختمان های ارائهدهنده خدمات عمومی مانع حضور اجتماعی آنها می شود و این مساله اهمیت مناسب سازی محیط شهری را دو چندان می کند. بنابراین پیشگیری، مراقبت کنترل شده و توان بخشی حرفه ای اجزای چند نظامه اصلی از تلاش های درمانی جهت ثبات بخشیدن و کاهش هزینه های بالای بیماری می باشند و از آنهایی که بدون حضور اجتماعی و شغلی معلولان، توان بخشی کامل نمی شود، اهمیت چند نظامه بودن رسیدگی به این افراد و همین طور همکاری چند جانبه نهادهای مختلف دو چندان میشود. این مقاله شامل روند توان بخشی حرفه ای در افراد ناتوان با تمرکز بر بخش های زیر است. - ایجاد تغییرات اساسی برای نیل به حداکثر توان بخشی و بازگشت به کار؛ - چالش ها و ملاحظات در درمان معلولان؛ - به کارگیری اصول کلیدی برای یکپارچه سازی تدابیر توان بخشی حرفه ای. افراد مجرب در توان بخشی مداخلات را به شکل جهت داده شده در افراد صدمه دیده به کار می گیرند (برای مثال توسعه و افزایش پتانسیل های فرد و توانایی های حل مشکل) و به همان میزان این مداخلات جهت داده شده را در محیط (مانند محیط کار و خانه) نیز به منظور حذف موانع و تسهیل سازگاری با محیط اجرا می نمایند که این مهم جز با مناسب سازی حیط زیست و زندگی افراد با ادقامات سازمان های مختلف (چند نظامه) میسر نمی شود. هدف توانبخش بازگشت فرد به شغل قبلی به طور موثر و با کم ترین زمان می باشد. رسیدن به این هدف از طریق تمرکز روی مهارت های قابل انتقال، جایگزینی سریع شغل و سازگاری با منحیط و همین طور محدود کردن پیشنهاد، شغل جدید میسر میگردد. یکی ازاهداف اولیه تغییر شرایط محیطی به منظور خنثی کردن اثر ناتوانی می باشد. این تغییر منحصر به محیط کار فرد معلول نمی شود و محیط خارج ازمحل کار و منزل را شامل می شود و در صورت مهیا نبودن محیط شهری مناسب توان بخشی به غایت اهداف خود نمی رسد جرا که قادر به حضور در محیط شهری نیست. بر اساس توان بخشی چند نظامه، ادامه فعالیت های زندگی تنها به عملکرد فیزیکی بستگی ندارد بدین لحاظ می بایستی برای مراجعین طرحی که سایر ابعاد روانی، اجتماعی و حرفه ای را در بر گیرد در نظر گرفت. فاصله زمانی وقفه شغلی، یک فرصت عالی برای کار در جهت بهبودی دیگر جنبه های شیو زندگی که سلامتی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد ایجاد می کند (مانند تغذیه، خواب، مصرف، الکل، ورزش، درمان استرس، مهارت حل مشکل). پروسه توان بخشی حرفه ای از یک دید جامع نسبت به افراد ناتوان استفاده می نماید که شامل پیشگیری، مراقبت و توان بخشی افراد صدمه دیده است. رویکرد جامع برای کنترل صدمه شامل تعهد کارفرما برای استفاده از تدابیر پیشگیرانه در محیط کار، به کارگیری سیستم جامع درمانی پس از صدمه که شامل ترکیبی از مراقبت و درمان تروما و توان بخشی یکپارچه برطرف سازی موانع حضور فیزیکی و روانی فرد در محیط های مختلف می باشد.

کلیدواژه ها:

توان بخشی حرفه ای ، چند نظامه ، توان بخشی ، حضور فیزیکی ، حضور روانی