بررسی مشکلات و موانع موجود در مسکن افراد با محدودیت جسمی - حرکتی و ارائه پیشنهادات اجرایی جهت مناسب سازی آنها

مطابق آمارهای WHO، ده درصد جمعیت جهان به طریقی دچار معلولیت جسمی می باشند. ضمن آنکه درکشور عزیزمان بدلیل وقوع جنگ تحمیلی، معلولیت و ناتوانی جسمی – حرکتی روندی تصاعدی داشته است. به طوری که طبق آمار حدود 6/5 میلیون نفر معلول می تواند وجود داشته باشد که از معلولیت های خفیف، متوسط، شدید و خیلی شدید رنج می بنرد. از طرفی جانبازان که همگی از جوانان با ایمان و پر شور این سرزمین بوده اند به دلیل وجود موانع معماری و شهری، اکنون در انجام ابتدایی ترین مسائل زندگی خود دچار مشکل هستند. در این راستا، سازگار کردن منازل معلولین درواقع باز گردانیدن آنها به زندگی، فعالیت و اجتماع خواهد بود. لذا هدف کلی این بررسی، معرفی موانع و مشکلات در طراحی مسکن معلولین جسمی – حرکتی و حقوق کلی شهروندان در فضای مسکونی و همچنین تدوین و ارائه معیارهای طراحی و تطبیق فضاهای ساخته شده با نیازها و توانمندی های آنان است. البته نتایج و مطالعات مرتبط در خصوص وضعیت مناسب سازی فضاهای عمومی و خصوصی شهری موید آن است که معلولین جسمی – حرکتی برای حرکت در این مکان ها نسبت به سایر معلولین جسمی با معضلات بیشتری مواجه هستند و مضافا اینکه بررسی ابعاد دسترسی افراد استفاده کننده از وسایل کمکی نظیر صندلی چرخدار، کراچ، عصا، واکر و … مشخص می کند که افراد معلول روی صندلی چرخدار دشواری های حرکتی با وسعت زیادتری نسبت به دیگر معلولین حرکتی دارند.

کلیدواژه ها:

معلولان ، مناسب سازی ، توان بخشی ، ساختمان قابل دسترس