مناسب سازی بناهای اداری، درمانی و تجاری برای جانبازان و معلولین (مطالعه موردی شهر همدان)

مناسب سازی محیط شهری برای آحاد مردم و شهروندان و به خصوص افراد با محدودیت جسمی – حرکتی از لحاظ روحی ، روانی، فیزیکی، اکولوژیکی، ماهیت ساختاری و اجتماعی نه تنها یک امر اجتناب ناپذیر بلکه یک ضررورت حتمی و قطعی است. درمحیط شهری جانبازان عزیز به عنوان ارزشمندترین و فداکارترین قشر جامعه و همچنین معلولین و سالمندان عزیز به عنوان جزء لاینفک جامعه دارای جایگاه خاص و ویژه بوده و بایستی خواسته های روحی، روانی وجسنی آنها را در طراحی های محیط شهری مد نظر قرار گیرد. دراین مقاله به لحاظ اهمیت موضوع، شهر همدان به عنوان نمونه مورد مطالعه میدانی قرار گرفته است چرا که شهر همدان به لحاظ موقعیت استراتژیکی و شرایط جنگ تحمیلی و حضور رزمندگان درجبهه های جنگ و همچنین بمباران های کثیر از طرفی، و بالا رفتن سن امید به حیات و زندگی بعد از جنگ درجامعه شهری از طرف دیگر، شمار جانبازان ، معلولین و سالمندان در شهر همدان بالا می باششد. به همین منظور یکی از اقدامات ضروری برای این قفشر از جامعه، مناسب سازی محیط های اداریف درمانی و تجاری است. این تحقیق میدانی تلاش دارد شرایط مناسب سازی محیط های ورودی و داخلی اینگونه فضاها را برای ایشان بررسی و مطالعه علمی نماید. آنچه در این بررسی مد نظر قرار می گیرد عبارت است از : 1- نحوه طراحی معماری رمپ و انسجام آن با ورودی به لحاظ شرایط فیزیکی؛ 2- نحوه طراحی معماری رمپ و انسجام آن با ورودی به لحاظ نحوه برخورد روانی جامعه با جانبازان ، معلولین و سالمندان 3- کاربرد مصالح جدید، متفاوت و مناسب با شرایط اقلیمی در شهر؛ 4- نحوه برخورد با طول، عرض وشیب رمپ به لحاظ شرایط استاندارد؛ 5- نرده و دست انداز (رنگ و جنس و فرم)؛ 6- نحوه برخورد باکف رمپ به لحاظ اصطکاک و… سایر موارد فنی؛ 7- جایگاه رمپ در طراحی معماری سیمای این مراکز؛ 8- نحوه برخورد رمپ با حریم های پیاده و سواره؛ 9- نحوه دسترسی جانبازان، معلولین و سالمندان به طبقات ادارات (ارتباط افقی و عمودی). در پایان پس از ارائه نتایج تحقیق رهنمودهای اصلی، اساسی و کاربردی در این خصوص پیشنهاد خواهد شد.

کلیدواژه ها:

مناسب سازی بناهای شهری ، جانباز ، معلول ، سالمند ، سهولت دسترسی ، روح و روان