روان شناسی مناسب سازی

مقدمه و طرح موضوع: ناتوانی های جسمی – حرکتی در افراد موجب شده است که این افراد از نظر روحی در تالم و عذاب بوده و احساس سرباری نمایند و این امر موجب دوری جستن برخی از این افراد از «ارزش های انسانی و اخلاقی» می گردد که به نوبه خود جای بحث دارد . اما سوال مهم اینکه چرا ما نتوانیم یا نخواهیم که در کنار این عزیزان بوده و «تالمات روحی» ایشان را مرتفع سازیم؟ مناسب سازی گامی است مهم در جهت رسیدگی به مشکلات این بهشتیان روی زمین.فرصتی است مناسب جهت محک اینکه در چه جایگاهی قرار داریم. آیا در مقابل این عزیزان هستیم یا در کنارشان؟ ارائه روش پیشنهادی: برای رسیدن به نتیجه مطلوب در این امر، ضرورت استفاده از «ابزارهای موازی و اطلاعات مرتبط» احساس می گردد. اطلاعاتی که ما را در جهت «پاسخگویی مناسب» به خواسته ها و نیازهای این عزیزان یاری می بخشد. از جمله این ابزارها می توان به اطلاعات «روان شناسی» در این زمینه اشاره کرد که در سه گروه عمده «روان شناسی فرم» ، «روان شناسی بافت» و «روان شناسی رنگ» قابل بحث و بررسی می باشد. شناخت عوامل و عناصر آرام بخش محرک و استفاده درست و به جا از این اطلاعات لازمه پاسخگویی مناسب در امر مناسب سازی است. «خودشناسی» نیز یکی دیگر از شاخه های این اطلاعات می باشد. چرا که هر کس خودش را بشناسد همگان را می تواند بشناسد. این شناخت می تواند در جهت شناخت خواسته ها و نیازهای افراد بوده و نتیجه آن ارتباط موفق و موثر با این افراد خواهد بود. با مقایسه «اثر روانی» قبل و بعد از انجام مناسب سازی می توان به اهمیت موضوع پی برد. از موضوعات موازی این امر می توانبه زمان شروع و پایان عملیات مناسب سازی و فصل کاری آن اشاره نمود. نتیجه گیری: استفاده از اصول پایه در امر مناسب سازی بدون در نظر گرفتن ابعاد مختلف آن نتیجه ای جز مقطعی بودن کارهای انجام یافته نخواهد داشت که این خود موجب دلزدگی و افسردگی استفاده کنندگان خواهد گردید. نباید به مقوله مناسب سازی به دیده «مسکن» نگاه کرد، بلکه بایستی به آن به عنوان یک راه حل نگریست و کاملاً « کارشناسانه» با این امر رو به رو شد.

کلیدواژه ها:

ناتوانی های جسمی - حرکتی ، تالم و عذاب ، ارزش های انسانی و اخلاقی ، تالمات روحی ، پاسخگویی مناسب ، روان شناسی فرم ، روان شناسی بافت ، روان شناسی رنگ ، خودشناسی