بهره گیری از مباحث نوین سازه و معماری برای حصول سرپناه موقت در بحران های طبیعی

همواره هنگام احداث اسکان های موقت در سطح شهر و داخل بافتهای شهری، این موضوع با مشکلاتی از قبیل کمبود مکان ساخت، عدم ارتباط مناسب با سایر مکان ها و مسدود شدن احتمالی معابر محله ای به ویژه در مناطقی با بافت متراکم وفرسوده مواجه می باشد. در هنگام وقوع زلزله در مدت زمان بسیار کم به علت ناپایداری عناصر و فضاهای شهری در برابر نیروهای زلزله و عدم آمادگی مردم، آسیبهای فیزیکی به اشکال گوناگون در محیط شهری بروز می کند. در همین راستا در این مقاله سعی می گردد، ضمن مرور تجارب موجود ایران و جهان در این خصوص، پتانسیل های فضاهای عمومی شهر را از نظر قابلیتهای استفاده و یا توسعه در زمان بحران بررسی نموده و با توجه به مباحثنوین سازه و معماری به ارائه پیشنهاداتی برای هر یک بپردازد

کلیدواژه ها:

بحران های طبیعی ، زلزله ، فضاهای شهری ، اسکان موقت ، سیستم های نوین ساختمانی