بررسی امکان شکل گیری مدیریت واحد شهری در ایران (نمونه موردی: شهر ارومیه)

کانون توجه این مطالعه، امکان سنجی استقرار مدیریت یکپارچه(واحد) شهری از طریق شناسایی مداخلهگران در فرایند مدیریت شهری و تلاش برای تبیین ماهیت تعاملات میان بخشی آنان بوده است. بنابراین هدفاصلی شناسایی موانع شکل گیری نظام جوامع مدیریت یکپارچه شهری با نگاهی متفاوت از جابجایی پاره ایوظایف بین سامانی، شامل شناسایی کلیه عناصر لازم سیستم مدیریت شهری، معرفی محیط این سیستم وتنظیم رواب میان این عناصر با هم و با محیط خود است به نحوی که تعامل میان آنها، پاسخ گوی الزامات ونیازهای مدیریت شهری امروزی باشد. روش تحقیق میدانی و تحلیلی- توصیفی بوده به طوری که سازمان های تاثیرگذار بر مدیریت شهری شناسایی و نوع و شدت تاثیر هر یک از آنها بیان شده است . در این مطالعه 29سازمان در سه گروه سازمانهای دارای رواب متقابل، زنجیره ای و جمعی با نهادهای محلی اداره شهر معرفیشده اند. منطق این دسته بندی، ارتباط میان نوع تدابیر و مداخلات مدیریتی مورد نیاز و نوع تعاملات میانسازمانی می باشد. همچنین تلاش شده است تا ضمن مطالعه بستر تاریخی مدیریت شهری در ایران و ارومیه،مختصات فضای فعلی درونی سیستم شهری ایران ترسیم شود و بینش اولیه محیط عمومی شکل گیری نظاممدیریت یکپارچه شهری فراهم آید. در نتیجه بیان شد که محیط عمومی کلان شهرها برای استقرار نظامیکپارچه مدیریت شهری در حال حاضر مناسب نیست.

کلیدواژه ها:

مدیریت یکپارچه شهری ، رواب بین سازمانی ، محی کلان شهری ، تعاملات میان بخشی