تدوین چارچوب های طراحی فضاهای شهری مطلوب جهت معلولین (نمونه موردی: میدان انقلاب تهران)

یکی از ملزومات رشد و توسعه جامعهف تأمین بستر کالبدی مناسب در جهت ایجاد فرصت های برابر برای همه افراد و اقشار آن جامعه به منظور تحرک و جابجایی در سطح شهر و دسترسی فردی به فضاهای عمومی و شهری است. معیار یک محل مطلوب برای جانبازان و معلولین، مناسب بودن محیط اطراف با نیازهای حرکتی آنان و قابل استفاده بودن آن برای این افراد است. در این تحقیق میدان انقلاب شهر تهران به عنوان نمونه موردی مورد بررسی واقع گردید. روش این تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد. بدین صورت که در ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، اصول و معیارهای محیط های شهری بدون مانع برای حرکت معلولین بررسی شد و پس از آن با برداشت میدانی و بازدید از محله و مصاحبه با استفاده کنندگان از فضا و افراد دارای ناتوانی جسمی- حرکتی به ارزیابی وضع موجود پرداخته تا بتوان در جهت مناسب سازی فضای شهری و حل مشکلات معلولین راه کارهای مناسب از جمله رعایت استانداردها و معیارهای عملکردی در طراحی معابر، مرازک تجاری، مراکز ادارات دولتی، بانکها، و سایر ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

معلولین ، طراحی شهری ، مؤلفه های عملکردی ، میدان انقلاب