رابطه میزان برخورداری از مهارت های زندگی با رضایتمندی زناشویی در بین دانشجویان متاهل دانشگاه علوم پزشکی تبریز

پژوهش حاضر به بررسی رابطه ی میزان برخورداری از مهارت های زندگی ورضایت زناشویی می پردازد.روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و جامعه ی مورد نظرزنان دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی تبریز بودند،برای انتخاب جامعه ی نمونه،ازروش نمونه گیری در دسترس استفاده گردیدبرای اندازه گیری از پرسشنامه مهارت های زندگی و انریچ استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده بین مجموعه ی مهارت های زندگی وهمچنین خرده مقیاس های خودآگاهی، سلامت روان،حل مساله و مقطع تحصیلی اعضای نمونه با میزان رضایت مندی زناشویی رابطه ی معناداری وجود دارد،بنابراین آموزش این مهارت ها در افزایش رضایتمندی تاثیر به سزایی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

رضایتمندی ، زناشویی ، خود آگاهی ، حل مساله ، سلامت روان