معرفی شاخص های اصلی اینده پژوهی و تاثیر آن در مدیریت استراتژیک

مفهوم مدیریت استراتژیک و آینده پژوهی هر دو درباره ی شناسایی پیچیدگی ها و پویایی های برخاسته از محیط های سازمانی و نیازمندی های مدیران برای تصمیم گیری در چنین محیطی بحث می کنند. چنانکه می دانیم پیش بینی و مطالعه وضعیت اساس و پیش نیاز هر نوع برنامه ریزی و مخصوصا برنامه ریزی های استراتژیک است. در شرایط فعلی پیش بینی افق های دور به سختی صورت می پذیرد چرا که گاها اطلاعات و داده های کاملی در دست نیست و گاه حوادثی غیر منتظره همانند یک سونامی پایه و اساس برنامه ها از جمله برنامه های استراتژیک را به هم می ریزد. در این شرایط منطقی نیست که از برنامه ریزی صرف نظر کنیم و خود را در معرض حوادث پیش رو قرار دهیم. پس باید برای حل این مشکل چاره ای یافت. درپژوهش حاضر نخست به معرفی شاخص های اصلی آینده پژوهی پرداخته شده است و سپس با تشریح شرایط کنونی جهان و وجود عدم قطعیت در شرایط درونی و مخصوصا بیرونی سازمان ها و مراکز تصمیم گیری به لزوم استفاده از روش ها و فنون آینده پژوهی در فرآیند تصمیم سازی و برنامه ریزی استراتژیک تاکید شده است و تصمیم سازی با نگاه آینده پژوهانه به عنوان راه حل مناسبی برای گریز از غافل گیری و عدم قطعیت های کنونی معرفی شده است. در نهایت تاثیر فرایند اینده پژوهی به عنوان یک اصل و رویکرد پایدار که در مقابل حوادث غیر منتظره مقاوم است.به طور خلاصه معرفی شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت استراتژیک ، آینده پژوهی ، عدم قطعیت ، برنامه ریزی