مدلسازی نرخ تنفس خیار با استفاده از سینتیک آنزیمی در بسته بندی تحت اتمسفر اصلاح شده

یکی از مهمترین مسائل برای طراحی یک سیستم بهینه بسته بندی تحت اتمسفر اصلاح شده (MAP)، مدلسازی ریاضی اثر پارامترهای موثرروی نرخ تنفس محصول موردنظر است. بنابراین میزان تولید اکسیژن و مصرف دیاکسیدکربن در دمای 12˚C و ترکیب درصدهای گازی (10%O(2)+90%N(2), 5%O(2)+95%N(2 و هوای محیط، با استفاده از یک سیستم بسته اندازه گیری شد. اثر غلظت های گازی روی نرخ تنفس با استفاده از رابطه میشائیل منتن به خوبی پیش بینی شد. غلظت اولیه گاز اکسیژن درون بسته اثر قابل توجهی روی نرخ تنفس داشت به طوریکه با افزایش غلظت اولیه اکسیژن از 5% به 20%، نرخ تنفس حدود 43.7% افزایش یافت. از طرفی با محاسبه پارامتر کسر تنفسی (RQ) مشخص شد که این پارامتر با افزایش غلظت گاز دی اکسیدکربن و همچنین با گذشت زمان افزایش می یابد بنابراین می توان برای آن یک تابعیت زمانی در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

خیار ، نرخ تنفس ، بستهبندی تحت اتمسفر اصلاح شده (MAP) ، معادله میشائیل- منتن