بررسی کاربرد پوشش های خوراکی بر پایه پروتئین در بسته بندی مواد غذایی

امروزه بسته بندی در دستیابی به اهداف ایمنی و جلوگیری از ضایعات مواد غذایی نقش بسزایی دارد. با افزایش هشدارهای زیست محیطی، توجه زیادی جهت استفاده از فیلم های بسته بندی زیست تخریب پذیر و سازگار با محیط زیست، تحت عنوان فیلم ها و پوشش های خوراکی شده است. فیلم های خوراکی، لایه نازکی ازمواد طبیعی هستند که سطح مواد غذایی را در بر می گیرند و به صورت محافظ عمل می کنند و به این ترتیب، از بروز تغییرات نامطلوب در طعم، بافت و خواص ظاهری مواد غذایی جلوگیری می کنند. کاربرد فیلم های خوراکی روشی است که با توجه به مشکلات مربوط به تولید و مصرف مواد غذایی، بویژه مواردی مانند ایمنی، کیفیت، سلامت و بهداشت، بهبود شرایط ظاهری و بسته بندی مناسب و نهایتاً توجه به اقتصاد تولید، می تواند نقش مؤثری در توسعه صنایع غذایی داشته باشد. پوشش های خوراکی در اثر غوطه ور ک ردن مواد غذایی در محلول های سازنده یا پاشیدن محلول سازنده بر سطح آنها و در نتیجه، آغشته شدن سطح مواد غذایی ایجاد می شوند. از لاحظ خواص مکانیکی و ممانعتی پوشش ها استفاده از لفاف ها بر پایه پروتئین، انتخاب منابی برای تماس با مواد غذایی به شمار می آیند. اخیراً از ترکیبات پروتئینی نظیر ک لاژن، ژلاتین، پروتئینهای آب پنیر، کازئین، آلبومین تخم مرغ، پروتئین سویا، گلوتن گندم، زئین ذرت، پروتئین پنبه دانه و پروتئین بادام زمینی در ساخت پوشش های خوراکی استفاده شده است که در این مقاله سعی شده تا به خواص و کاربرد این پوشش ها در بسته بندی مواد غذایی پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

پوشش خوراکی ، پروتئین ، کیفت محصول ، زیست تخریب پذیر