تولید صمغ ژلان با استفاده از اسفنگوموناس پاسیموبیلیس NK2000 به همراه تفاله سویا

نیترات آمونیوم به عنوان یک منبع نیتروژن در تولید صمغ ژلان با اسفنگوموناس پاسیموبیلیس NK2000 رشد سلول را افزایش می دهد اما کاهش آن برای تولید بالاتر صمغ ژلان ضورری است. بالاترین تولید صمغ ژلان در هنگامی است که غلظت گلوکز و باکتوپپتون به ترتیب برابر 0.2% w/v و 0.05% w/v باشند و مقدار آن برابر 3.27 gr/lit است. تولید صمغ ژلان با استفاده از اسفنگوموناس پاسیموبیلیس NK2000 هنگامی که غلظت تفاله سویای جایگزین باکتو پپتون شده به 2.0%w/v افزایش پیدا کند افزاده می شود. بالاترین تولید صمغ ژلان در شرایط فلاسک هنگامی که غلظت گلوکز و تفاله سویای بدون نیترات آمونیوم هر کدام 2.0%w/v باشد برابر 7.33g/lit است. بالاترین تولید صمغ ژلان با غلظت مشابه گلوکز و تفاله سویا در 71 بیورآکتور برابر 7.50g/lit بوده و با در نظر گرفتن مقدار 2% گلوکز و 0/05 باکتوپپتون برابر 4.95g/lit بود. محیط کشت و شاخه باکتریایی: اسفنگوموناس پاسیموبیلیس NK2000 جداسازی شده در این تحقیق یک متغیر اسفنگوموناس پاسیموبیلیس ATCC31461 القا شده توسط UV می باشد، تفاله سویای استفاده شده در این تحقیق یک محصول فرعی کشت و صنعتی از یک کارخانه داخلی می باشد. در این تحقیق مشخص شد نیترات آمونیوم به عنوان منبع نیتروژن رشد سلول را افزایش می دهد اما تخلیه آن برای تولید بالاتر صمغ ژلان با اسفنگوموناس پاسیموبیلیس NK2000 همانگونه که در سایر گزارشات نشان داده شده ضروری است. استفاده از تفاله سویا توانست بسیاری از خصوصیات نامطلوب همراه با تولید صمغ ژلان را حل کند که می تواند با محیط های کشت با کیفیت تر و ارزان تر هزینه های تولید را کاهش دهد و همچنین توسعه استفاده از تفاله سویا به عنوان زیرساختار تولید صمغ ژلان می تواند آلاینده های محیطی ناشی از تخلیه محصولات فرعی کارخانجات کشت و صنعتی را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

صمغ ژلان ، بیورآکتورها ، بیوسنتز ، تخمیر ، تفاله سویا