مروری بر خواص آنتی اکسیدانی چای سبز

چای یکی از قدیمی ترین نوشیدنی هایی است که ابتدا کشت آن مختص کشور چین بوده است و بعد از آن به هند و ژاپن گسترش یافت. از حدود قرن15 ، کشت چای در اروپا و روسیه و در اواخر قرن 19 در کشورهای مشترک المنافع رواج یافت. امروزه چای در بیش از 30 کشور جهان کشت می شود. اثرات دارویی چای دارای قدمت 5000 ساله می باشد. اجزای شیمیایی چای سبز عمدتاً شامل پلی فنول ها کافئین، اسیدهای آمینه، فیبر و ... می باشند. پلی فنول ها مهم ترین عوامل ایجاد خواص آنتی اکسیدانی در چای می باشند که گروه کاتچین ها در آنها به وفور یافت می شوند.کاتچین ها در غلظت بالا در چای سبز وجود دارند و بطور کلی به گروهی از سازنده ها تعلق دارند که به فلاونوئیدها معروفند. کاتچین ها در ساختار فرمولی خود (C(6)-C(2)- C(6 دارند و از دو حلقه آروماتیک تشکیل شده اند. چای به دلیل اینکه حاوی 7 نوع کاتچین اصلی می باشد، شناخته شده است. کاتچین ها دارای اثرات درمانی مانند کاهش تری گلیسیرید خون، کمک به بهبود انواع سرطان، کاهش حجم توده چربی بدن، کاهش التهابات پوستی و ... هستند.

کلیدواژه ها:

چای سبز ، آنتی اکسیدان ، پلی فنول ، کاتچین