تاثیر پوشش نانو-کیتوزان حاوی مس بر افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت میوه توتفرنگی در زمان نگهداری

توت فرنگی یکی از میوه های بسیار فسادپذیر با عمرانباری کوتاه می باشد; بر همین اساس در این پژوهش سعی شد تا به کمک پوشش دهیمیوه با پوشش خوراکی حاوی نانوذرات کیتوزان و مس از فساد زودرس آن پیشگیری شود. مس از یک طرف دارای خواص ضد میکروبی است و از طرف دیگر اندازه ذرات این پوشش (110-50 نانومتر) کشش سطحی را افزایش داده و در انهدام سلول های میکروبی نقش موثری دارد; همچنین پوشش های خوراکی با کاهش قطر منافذ سلولی موجب کاهش شدت تنفس در میوه می شوند که همه این عوامل می تواند موجب تاخیر در فساد میوه توت فرنگی شده و عمر انباری آن را افزایش دهد. در این مطالعه توتفرنگی پس از برداشت با پوشش نانو=کیتوزان حاوی مس پوشش داده شد و همراه با نمونه های شاهد در دمای C˚1±4 و رطوبت نسبی 70% نگهداری شد. هر چهار روز یکبار و با سه تکرار شاخصهای کیفی از قبیل اسیدیته، مواد جامد محلول، استحکام بافت، افت وزن، میزان اسیدآسکوربیک و درصد خرابی با محدوده اطمینان 95% مورد ارزیابی قرارگرفتند. نتایج نشان داد طی هشت روز انبارمانی در مقایسه با نمونه شاهد نفوذپذیری بافت حدود 20 درصد و افت وزن در حدود 2 درصد کاهش یافته و تغییرات اسیدیته و مواد جامدمحلول نامحسوس بوده است. طی هشت روز انبارمانی، میزان اسیدآسکوربیک در نمونه تیمار شده در مقایسه با نمونه شاهد دو برابر کاهش نشان داد که علت آن را می توان نفوذ ذرات مس به داخل بافت توتفرنگی و درگیر شدن آن با اسیدآسکوربیک دانست. می توان نتیجه گرفت پوشش دهی میوه توت فرنگی با نانو-کیتوزان حاوی مس موجب حفظ برخی شاخص های کیفی توت فرنگی و افزایش زمان نگهداری این میوه از8 روز به 20 روز (2/5 برابر) می شود. البته در این پژوهش کاهش میزان اسیدآسکوربیک بدلیل وجود مس و نفوذ آن به درون میوه توت فرنگی را شاهد بودیم که نشان می دهد شاید استفاده از مس در پوشش دهی میوه های پوست دار مناسب تر بوده و بهتر است برای میوه توت فرنگی از سایر مواد ضدمیکروبی مانند عصاره های گیاهی در ترکیب با کیتوزان استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

نانو- کیتوزان ، مس ، توت فرنگی ، زمان نگهداری ، شاخص های کیفی