فیلم بسته بندی پلیمری برای مواد غذایی: یک ارزیابی زیست محیطی

بسته بندی پلاستیکی همیشه و همه جا در صنایع غذایی دیده می شود.به انجام رسانیدن مجموعه ای ازعملکردها یک نقش بسزایی در کاهش تلفات (زیان و ضرر) غذایی دارد. اگرچه درک عموم در مورد بستهبندی از نظر جنبه های انتهای- دوره عمر برجسته شده است، زمانی که بسته بندی ها باطله می شوند، اغلب در محیط های شهری ، روستایی و دریایی دور ریخته می شوند. یک تجزیه و تحلیل متعادل در بخش بسته بندی نهتنها در خود بسته بندی بلکه همچنین در محصولی که مورد بسته بندی قرار می گیرد مورد نیاز است که در آن دوره عمر یک محصول مورد آزمایش قرار گیرد. این مقاله توجه خود را روی بسته بندی در صنایع پنیر وگوشت، تجزیه و تحلیل اثر فیلم ها و کیسه ها متمرکز کرده است. عملکردهای بسته بندی معین شده اند و اثر محیطی این عملکردها ارزیابی شده است.تاثیر بسته بندی روی سطوح مصرف انرژی و اتلاف در سیستم آزمایش شده است که موضوع بحث انگیز انتهای- دوره عمر برای بسته بندی را در بر می گیرد. راهبردها برای کم کردن اثر محیطی خود بسته بندی، کاهش در میزان مواد مورد استفاده را شامل می شود (بسته بندی نازک تر) . معمولا با باز گردانی مجدد پلیمر نه در میزان بالا، دلیلی بر این است که این راهبرد قابل توجیه است.این احتمال هست که پلیمرهای تجزیه پذیر زیستی برای بهبود عملکرد محیطی عامل بالقوه ای باشند ، اما هنوز نامعلوم هستند. نتیجه این است که اگرچه بسته بندی معمولی در بعضی کشورها کاری بیهوده و بی فایده است، تغییرات و چاره های دیگر، کمتر مطلوب هستند.

کلیدواژه ها:

بسته بندی ، بازیافت ، پلاستیک چند لایه