بررسیتأثیر استفاده از ترکیب فنون رفتاری – شناختیو افزایش خوکارآمدی در درمان انزال زودرسدر مردان

یکی از مشکلات شایع جنسی در بین مردان انزال زودرس می باشد.در این اختلال مر مکررا بیش از زمان دلخواه حود به ارگاسم ریسده و انزال می کند. (کاپلان و سادوک 2003 ). براساس پژوهش اسلو( 2000 ) تقریبا 30 % مردان حداقلیکبار در طول عمر خود برای مدتی این اختلال را تجربه کرده اند. گرنیر و بایرز ( 2001 ) در یک مقاله پژوهش داده اند انزال زودرس موجب احساس گناه ، بی کفایتی، خشم ، و ضعف در عزت نفس می گردد.برای درمان اختلال از روشها و فنونزیادی که به سه دسته کلی پزشکی ، رفتاری و رفتاری زیستی تقسیم می شوند استفاده می گردد. برخی از این روشها عبارتاز بی حسی موضعی ، چلاندن ، تن آرامی ، فنون کنترل انزال، استفاده از کتابها و نوارهای آموزشی می باشند. در این پژوهش ترکیبی از فنون شناختی و رفتاری همراه با افزایش خودکارآمدی جنسی برای درمان این اختلال استفاده شده است. دو گروه ازمردانی که مبتلا به این اختلال بوده اند را انتخاب نموده که یک گروه 19 نفری در لیست انتظار به عنوان گواه و 19 نفر به عنوان گروه آزمایش تعیین گردیدند، دوره درمان شامل 6 هفته و هفته اول دو جلسه ی یک ساعته ودر هفته های بعد هر هفته یک جلسه و دوهفته پیگیری بود. در درمان از فنون تجسم ذهنی ، تن آرامی ، چلاندن ، افزایش رابطه جنسی ، خودگفتگوهایکنترل کننده ، خودگفتگوهای کارآمدبخش ، تکرار جملات جرأت دهند ه توسط همسر ، افزایش رفتارهای معاشقانه قبل از همبستر شدن ، مراقبت و همکاری همسر به صورت جدا کردن خود از شوهر در صورت مشاهده انزال زودرس استفاده شده است .نتایج نشان داد میزان انزال زودرس پس از دوره درمان و پس از سه ماه پیگی ری به طور معنی داری( 001/0p< در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت و رضایت از روابط جنسی در هر دو زوج افزایش یافت