اخلاق جنسی در اسلام و جهان غرب

اخلاق جنسی به سلسله مباحثی گفته می شود که حول محور غریزه جنسی و موارد مرتبط با آن شکل می گیرد. اخلاق جنسی سر منشاء بسیاری از تحولات تاریخی بوده است تا جایی که برخی آن را به عنوان فرمانروای همه ملتها و جوامع دانسته اند. درباره غریزه جنسی و خواسته های شهوانی انسان از دیر زمان سخن ها گفته و با آن برخوردهای متفاوت و متضاد شده است. گروهی آنرا پلید و ناروا و مایه شقاوت و بدبختی انسان دانسته و درصددسرکوب کردن و از بین بردنش برآمده اند و حتی ارضاء آنرا به صورت مشروع و ازدواج رسمی روا ندانسته اند(تفریط) و عده ای درست در برابر این گروه قیام کرده و به خواسته های غریزه جنسی اهمیت فوق العاده ای داده و در صددشکوفایی آن برآمده اند و معتقد شدند که سرکوب کردن آن گناهی است نابخشودنی زیرا سرکوب غرایز خصوصاًغریزه جنسی باعث ناراحتی ها و مضرات فراوانی است(افراط). اسلام در برابر هر دو نظریه(افراط و تفریط) نظریه سومی را ارائه داده که نه سرکوبی مطلق و نه آزادی مطلق می باشد زیرا هر دو باعث بدبختی و شقاوت انسان است،غریزه ای را که خدای حکیم در نهاد انسان قرار داده بیهوده و عبث نیست لذا سرکوبی و نابود کردن آن مبارزه با طبیعت انسانی یا اراده حکیمانه الهی است و آزادی بی قید و شرط آن نیز باعث تباهی و هلاکت است؛ پس تمنیاتو خواسته های این غریزه را باید به صورت مشروع(ازدواج)برآورد. بحث: می توان گفت بیان دیدگاههای مختلف درباره غریزه جنسی به سه دسته تفریطی، افراطی و معتدل تقسیممی شود. دیدگاه تفریطی: همواره بوده و هستند افراد و گروهها و آیین هایی که علاقه و غریزه جنسی را یک غریزه ذاتاً پلید، زشت و شیطانی دانسته و می دانند و معتقدند عامل اصلی تباهی فرد و جامعه غریزه جنسی است و راه رهایی از همه این مصیبت ها و گرفتاریهای روحی و اجتماعی تحت کنترل در آوردن این غریزه است. مانند برهمنان آئینبودا، کلبیان(در یونان باستان). رهبران مسیحی نیز هر چند ازدواج را به طور کلی تحریم نمی کنند اما آن را عملی ذاتاً پلید می دانند. نگرش تفریطی در صدر اسلام نیز وجود داشت و پیامبر اکرم(ص) با آن مبارزه می کردند. اینانجهاد با نفس را که پیامبر اکرم آن را بزرگ ترین و برترین جهاد خواندند مساوی با نفس کشی و از میان برداشتن غرایز به شیوه مرتاضان هندی و راهبان مسیحی می پندارند در حالی که جهاد با نفس هرگز با سرکوبی قوا و نادیده گرفتن غرایز سازگار نیست. همچنین باید اشاره داشت که منظور اسلام از نفس کشی نابود کردن طبیعت نفسانی و استعداد فطری طبیعی نیست بلکه خاموش کردن و فرونشاندن فتنه و طغیان است، فرق است بین خاموش کردن فتنه و طغیان و نابود کردن قوایی که عامل فتنه شوند