تحلیل روند شوری آب های زیرزمینی دشت جیرفت و ارتباط آن با روند دبی و باران

دشت جیرفت در فاصله 230 کیلومتری جنوب شهرستان کرمان و در جنوب خاوری ایران قرار گرفته است و شامل دو آبخوان است: یک آبخوان تحت فشار و یک آبخوان آزاد، اما آبخوان تحت فشار به سمت حواشی دشت محدود شده و به آبخوان آزاد تبدیل میشود. آب نفوذ یافته از مخروط افکنه های بخش شمالی نقش بسیار مهمی در تغذیه آبخوان دارد، اما نقش رودخانه هلیل رود نیز قابل ملاحظه است. به دلیل اینکه آب های زیرزمینی مهم ترین منبع جهت مصرف کشاورزی، شرب و صنعت در این منطقه است، بنابراین ارزیابی کیفی آن اهمیت ویژه ای دارد. منابع آب های زیرزمینی همواره با توجه به موقعیت جغرافیایی کشور ایران حایز اهمیت بوده و هست و این اهمیت در مورد دشت جیرفت با توجه به سابقه کشاورزی در این حوزه بیش از پیش مورد بحث قرار می گیرد با توجه به اینکه همواره پارامترهای کمی و کیفی منابع آب های زیرزمینی در الویت بوده و بررسی آنها کمک شایانی به روند مدیریت بهینه آنها و در نتیجه حفظ منابع آبی با کیفیت تر می کند، از این رو در این پژوهش سعی شده که تحلیل روند شوری آب های دشت جیرفت و ارتباط آن با روند بارش و دبی از آزمون تحلیل روند من کندال استفاده گردد. نتایج تحقیقات نشان داد که در سال های پایانی دوره زمانی مطالعه با کاهش بارش ها و افزایش هدایت الکتریکی آب های زیرزمینی این دشت بیش از پیش دچار شوری شده است.

کلیدواژه ها:

آزمون من کندال ، دشت جیرفت ، کمیت و کیفیت آب های زیرزمینی