بررسی و مقایسه تبخیر و تعرق برآورد شده از تشت تبخیر با مقادیر ETO لایسیمتر در منطقه سیستان

به منظور مقایسه داده های روزانه تشت تبخیر کلاس A با داده های لایسیمتری، با استفاده از معادله های کونیکا، آلن–پروت، اشنادیر و اورنگ مقادیر ضریب تشت محاسبه و در داده های روزانه تبخیر از تشت ضرب شد و مقادیر ETO هفتگی و ماهیانه برآورد گردید. آماره های مجذور میانگین مربعات خطا (RMSE)، میانگین قدرمطلق خطا (MAE)، ضریب تعیین (R2) و ضریب هبستگی (r) به منظور ارزیابی روشهای بکار برده شده استفاده گردید. نتایج نشان دادند که روش اورنگ در تعیین ضریب تشت برای تبخیر و تعرق هفتگی و ماهیانه با ضریب تعیین به ترتیب برابر 0/844 و 0/886 بهترین روش و روش آلن-پروت برای تبخیرو تعرق هفتگی و روش کونیکا برای تبخیر و تعرق ماهیانه دارای حداقل ضریب تعیین می باشند. همچنین روش اورنگ دارای حداقل خطای مطلق میانگین برابر 2/194 هفتگی و 0/3621 ماهیانه و حداکثر همبستگی برابر 0/844 هفتگی و 0/886 ماهیانه با روش لایسیمتری دارد.

کلیدواژه ها:

تبخیر و تعرق ، لایسیمتر ، تشت تبخیر ، ضریب تشت ، روش اورنگ