بررسی تاثیر رژیم های آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم پیاز در اصفهان

به منظور بررسی اثر رژیم های آبیاری بر عملکرد دو ژنوتیپ پیاز بهاره مورد کشت در اصفهان آزمایشی به صورت طرح اسپلیت پلات در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اصفهان انجام شد. فاکتور اصلی رژیم آبیاری در سه سطح بر اساس تبخیر از تشت تبخیر کلاس A به ترتیب آبیاری پس از I2 =70 ، I1 =50 و I3 =90 میلی متر تبخیر و کرتهای فرعی شامل دو ژنوتیپ بهاره پیاز(رقم سوییت اسپانیش وتوده محلی قرمز درچه اصفهان) بود. نتایج نشان داد که با افزایش دور آبیاری از 50 میلی متر تبخیر عملکرد کل، عملکرد بازارپسند، قطر و ارتفاع تولیدی به طور معنی داری کاهش یافت و بیشترین عملکرد کل و عملکرد بازارپسند(به ترتیب با 68/67 و 57/61 تن بر هکتار) در تیمارI1 تولید گردید. مقایسه میانگین های خصوصیات تولیدی بین ارقام افزایش معنی دار در عملکرد کل، عملکرد بازارپسند و ارتفاع سوخ در رقم سوییت اسپانیش نسبت به توده قرمز درچه اصفهان نشان داد اما قطر گردن سوخ در توده درچه به طور معنی داری بیشتر از قطر گردن سوخ رقم سوییت اسپانیش بود. سطوح آبیاری تاثیر معنی داری بر خصوصیت انباری سوخ نداشت اما درصد افت انباری در توده درچه نسبت به رقم سوییت اسپانیش به طور معنی داری بیشتر گردید.

کلیدواژه ها:

رژیم آبیاری ، پیاز ، عملکرد ، اصفهان