ارزیابی اثر تغییر اقلیم بر منابع آب زیرزمینی دشت ساری با استفاده از شاخصهای اقلیمی IPS وشبکه عصبی NARX

تغییر اقلیم در سال های اخیر منجر به تغییرات قابل توجه در عناصر هواشناسی و در نتیجه افت شدید منابع تامین آب سطحی و زیرزمینی مناطق مختلف کشور شده است. در این مقاله، تلاش شده با استفاده از شاخصهای حدی بارش دما، شاخصIPS و مجموع بزرگی خشکسالیMD ابتدا شرایط بلند مدت خشکسالی ، سپس اثرات تغییر اقلیم بر وضعیت منابع آب زیرزمینی دشت ساری بررسی شده است. تأمین آب بخش های مختلف این منطقه به شدت به منابع زیرزمینی وابسته بوده و به همین دلیل بررسی تغییرات تراز آب های زیرزمینی در دوره های آتی در توسعه این دشت و مدیریت منابع آب آن حائز اهمیت می باشد. به منظور ارزیابی اثرات تغییر اقلیم، از خروجی مدل های گردش عمومی جوGCM جهت انطباق مقیاس خروجی این مدل ها با مقیاس مورد نیاز مطالعات محلی تغییر اقلیم، داده های بارش و دما توسط مدلLARS-WG ریز مقیاس شده اند، که جهت تعیین مقادیر تغذیه آبخوان در دوره های آتی استفاده می شود. برای بررسی تغییرات تراز آب زیرزمینی در مقاطع مختلف، مدل دینامیکی شبکه عصبی در محیط نرم افزار MATLAB توسعه داده شده است. نتایج مطالعه با فرض حفظ وضعیت موجود توسعه منطقه، حاکی از سیر نزولی حجم آبخوان با توجه به تغییرات اقلیمی و اثرات آن بر منابع و مصارف محدوده مطالعاتی می باشد. همچنین معیارمجموع بزرگی خشکسالیDM معیار مناسبتری جهت نشان دادن وضعیت خشکسالی درمنطقه تشخیص داده شده است.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، بزرگی خشکسالی MD/تغییر اقلیم ، شبکه عصبی NARX ، SPI