بررسی و ارزیابی سطح توسعه گردشگری روستایی و ظرفیت سنجی منابع گردشگری از دیدگاه جامعه میهمان (روستاهای هدف گردشگری بخش تخت سلیمان)

گردشگری روستایی از معنای ضمنی بازگشت روستائیان به روستاهای خود بصورت موقت جهت گذران تعطیلات واوقات فراغت با وجود با حفظ فعالیت و کسب و کارشان در شهرهایی محل سکونت خود، اخذ شده است. بنابراین درمیان پتانسیل های توریسم روستایی (جاذبه های انسانی و طبیعی) مهمترین و اصلی ترین جاذبه گردشگری روستایی، بهطور سنتی، خود روستاها میباشد. در تحقیق حاضر به بررسی سطح توسعه و ارزیابی سطح ظرفیت های گردشگریروستایی بصورت میدانی و اسنادی پرداخته شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات مصاحبه و پرسشنامه به تعداد 410 نفربوده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که سطح توسعه گردشگری در منطقه مورد مطالعه پایین تر از متوسط می باشد.متوسط عملکرد گردشگری در منطقه مورد مطالعه 2.26 در طیف لیکرت است. که نشان میدهد که توسعه گردشگری در سطح پایین تر از متوسط قرار دارد و از لحاظ ظرفیتهای منابع گردشگری ظرفیتهای انسانی با میانگین 3/7 بالاتر از منابع طبیعی گردشگری با میانگین 2/28 قرار دارد.

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، توسعه گردشگری روستایی ، عرضه و تقاضا ، تکاب ، تخت سلیمان