ارزیابی مجتمع های خدماتی – رفاهی بین راهی محورهای ارتباطی استان آذربایجان شرقی

حمل و نقل به عنوان یک سیستم ارتباطی در زنجیره اقتصادی – اجتماعی کشوردارای نقش تعیین کننده ای است . اقلیم متفاوت درپهنه جغرافیایی وسیع کشور ایران به گونه ای است که در آن حمل ونقل جاده ای از جایگاه ویژه ای برخوردار است بر همین اساسبنابر اعلام آمار های رسمی بیش از 90٪ سهم حمل و جابجایی های کشور به حمل و نقل جاده ای اختصاص دارد . در این راستا یکیاز با اهمیت ترین مباحث در حمل و نقل جاده ای بحث مجتمع های خدماتی – رفاهی است که به منظور رفاه حال مسافران و رانندگانجاده ای کشور بخصوص وسائط نقلیه ترانزیتی مجموعه هایی در فواصل منظم و بر اساس نیاز منطقه پیش بینی می شود .این مقاله تحت عنوان" ارزیابی مجتمع های خدماتی – رفاهی بین راهی محورهای ارتباطی استان آذربایجان شرقی" می باشد که بااستفاده از روش توصیفی- تحلیلی با هدف پشتیبانی و ارائه خدمات بهتر و مناسب برای مسافران و رانندگان نسبت به تجزیه و تحلیلوضعیت موجود و نقاط ضعف و قوت مراکز خدماتی – رفاهی محورهای ارتباطی استان پرداخته است. جامعه آماری تحقیق، مجتمعهای خدماتی – رفاهی واقع در محورهای ارتباطی استان میباشد.ابزارهای این پژوهش شامل منابع کتابخانه ای و اینترنتی بوده است .نتایج بررسی و پژوهش نشان می دهد که در اغلب موارد ، معیارها در مکانیابی مجتمع های موجود لحاظ شده و اما معیار اجتماعی –فرهنگی ، و موارد چشم انداز و ارزش زمین کمتر مورد توجه قرار گرفته است . همچنین از لحاظ عناصر خدماتی ،در مجتمع هایارزیابی شده بیشتر الگوها رعایت شده است . لیکن کمبودهایی نیز در مواردی مانند امکانات تفریحی ، مخابرات ، بخش اطلاع رسانی ،بخش درمانی و ملاحظات بهداشتی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مکانیابی ، مجتمع های خدماتی – رفاهی ، ارزیابی ، سفر