شاخص های زیست اقلیمی موثر بر آسایش انسان (مطالعه موردی: یاسوج)

مطالعات و بررسی های بیوکلیمای انسانی پایه و اساس برنامه ریزی های عمران ناحیه ای به ویژهمسایل شهری سکونت گاهی و گردشگری است و نتایج به دست آمده از این پژوهش ها می تواند دراسکان بشر و توسعه سکونت گاههای موجود مورد بهره برداری قرار بگیرد. توجه به اهداف عمده درطراحی اقلیمی در هر منطقه آب و هوایی و آینده نگری برای تحقق بخشیدن به این اهداف موجبسازگاری و هماهنگی ساختمان ها با شرایط اقلیمی و صرفه جویی در مصرف انرژی و هویت یابیمعماری در هر ناحیه اقلیمی ویژه خواهد شد. در این نوشته وضعیت آسایش حرارتی شهر یاسوج باروشهای ایوانز، بکر، ترجونگ و هیگرومتریک مورد بررسی قرار گرفته ونشان می دهند که هوای یاسوجدر ساعات روز در ماههای آبان، آذر، دی، بهمن، اسفند سرد و در ماههای فروردین، اردیبهشت و مهر دروضعیت آسایش و ماههای خرداد، تیر، مرداد وشهریور گرم بوده و شبها در ماههای مهر، آبان، آذر، دی،بهمن، اسفند، فروردین، اردیبهشت، شهریور سرد و ماههای خرداد، تیر، مرداد در وضعیت آسایش می باشدو با آب وهوای کوهستانی غرب ایران که در پاییز و زمستان سرد و در بهار معتدل و در تابستان باروزهای نسبتا گرم وشبهای در وضعیت آسایش است هم خوانی دارد.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، آسایش ، اوانز ، ترجونگ ، بکر ، ترمو هیگرومتریک ، یاسوج