توسعه گردشگری در محیط های روستایی با تکیه بر مبانی "Albergo Diffuso"

یکی از فعالیت های انسان معاصر گردشگری در محیط های "طبیعی"،" ساخته شده" و یا "انسان ساخت" می باشد. ازجمله متنوع ترین این نوع گردش ها، گردشگری در محیط های انسان ساخت روستایی میباشد؛ زیرا بافت های روستاییدر کشور ما به دلیل تنوع اقلیمی، گوناگونی مصالح و فناوری ساخت بومی، همسازی انسان و طبیعت؛ گونه های بی نظیر وکیفیات بی بدیل فضایی را در دوره ای طولانی و در مکان هایی خاص ارایه میکنند و در طول حیات خود که به بلندایتاریخ تمدن کهن این آب و خاک میباشند، به دلیل پیوندهای گسترده آن ها با بستر های طبیعی و تاریخی خود موجدبسیاری از ارزش های تاریخی، فرهنگی، طبیعی، معمارانه و... بوده اند که جزیی از سرمایه ملی و هویت فرهنگی تاریخیسرزمین مان به شمار می آیند.گردشگری روستایی در راستای تبادل فرهنگی و آشنایی با آداب و رسوم و نحوه سکونت روستاییان صورت می پذیرد وجایگاه والایی در صنعت توریسم و اقتصاد روستایی دارد که با ایجاد فرصت های شغلی به فقر زدایی در روستاها می انجامد.اما عدم برنامه ریزی های کار آمد، در سیاستهای توسعه روستایی عوامل مخرب فرهنگی و زیست محیطی جبران ناپذیریرا به دنبال داشته است. هدف از این پژوهش توسعه گردشگری در محیط روستایی و حفاظت از روستا ها با تکیه بر مبانینظری"Albergo Diffuso "، در محیط های روستایی شناخته می شود. در واقع هتل دهکده با استفاده از فرهنگبومی منطقه به عنوان وسیله ای برای احیای گونه های تاریخی روستایی شناخته می شود، که با ایجاد توسعه گردشگری بهجایگزینی یا تکمیل کاربری های طبیعی، که رو به انحطاط هستند و یا از منطقه محو شده اند می پردازد.پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی نتایج حاصل از دیدگاه های مختلف حفاظتی، مرمتی، توسعهگردشگری و نحوه مداخله در بافت های تاریخی و دارای قدمت پرداخته و با استفاده از مبانی هتل دهکده که به حفاظتمنجر به توسعه روستایی می انجامد؛ صورت گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش میتواند در برنامه ریزی ها و توسعههای روستایی کارآمد باشد.