پهنه بندی اقلیمی استان گیلان با استفاده از لایه های رستری بارش و دما در محیط GIS

این تحقیق با هدف پهنه بندی اقلیمی استان گیلان و تعیین اقلیم واحدهای توپوگرافی مختلف آن شامل ساحل و جلگه،مناطق کوهپایه ای، مناطق کوهستانی با ارتفاع متوسط، مناطق کوهستانی مرتفع و مناطق کوهستانی بسیار مرتفع، با استفاده از دوعنصر کلیدی بارندگی و دما انجام گرفته است. برای این کار از سه روش دومارتن، دومارتن اصلاح شده و کوپن و داده هایایستگاههای هواشناسی داخل و اطراف استان در دوره آماری 30 ساله )منتهی به سال آبی 90-1389) و نرم افزار سامانه اطلاعاتجغرافیایی GIS ، استفاده گردید. لایه میانگین بارندگی سالانه از روش میان یابی Kriging به صورت رستری و لایه های رستری میانگین دمای سالانه و متوسط حداقل دما در سردترین ماه سال، از طریق اعمال روابط گرادیان بر روی نقشه رقومی ارتفاعی (DEM) تهیه و پس ازهمپوشانی لایه ها و با در نظر گرفتن روابط و شرایط مرزی، نقشه های پهنه بندی اقلیمی استان برای طبقات ارتفاعی مختلف تولیدگردید. نتایج نشان داد، استان گیلان بر اساس روش دومارتن، دارای 6 نوع اقلیم (خیلی مرطوب تا خشک)، مطابق روش دومارتناصلاح شده دارای 13 نوع اقلیم (خیلی مرطوب معتدل تا خشک سرد) و بر اساس روش کوپن، دارای دو نوع اقلیم (مرطوب واستپی) می باشد که اقلیم های خیلی مرطوب، خیلی مرطوب معتدل و مرطوب در روشهای فوق به ترتیب با 80، 57 و 98 درصد، بیشترین گسترش را دارند. همچنین طبق نتایج بدست آمده، مناطق ساحلی و جلگهای استان دارای اقلیم یکنواخت بوده و مناطق کوهستانی با ارتفاعمتوسط، دارای بیشترین تنوع اقلیمی میباشند. به طور کلی میتوان گفت، علی رغم تصور عمومی از یکنواخت بودن اقلیم در سطحاستان گیلان، این استان از تنوع آب و هوایی و اقلیمهای مختلف برخوردار بوده و بیشترین تنوع اقلیمی در مناطق جنوبی آنمشاهده می گردد.

کلیدواژه ها:

پهنه بندی اقلیمی ، استان گیلان ، GIS ، دومارتن اصلاح شده