بررسی مسائل اقتصادی اجتماعی حوزهی آبخیز گچان دراستان ایلام

افزایش جمعیت و به دنبال آن تقاضا برای رفع نیازهای غذایی و اشتغال یکی از محدودیتهایی است که دنیای کنونی با آن روبروست، وجود چنین روندی با منابع طبیعی محدودنیازمند بهبود بهره برداری بهینه و مستمر از منابع قابل دسترس می باشد. همچنین ایننوشتار بیانگر این است که بخش بزرگی از نابسامانی های کنونی در حوزه های آبخیز وروستاها، به نبود مدیریت یکپارچه و همه سویه بر حوزه های آبخیز و جوامع بهره بردار ازمنابع آب و خاک و گیاه بستگی دارد، افزون بر این مشخص گردید که اجرای طرحهایآبخیزداری در منطقه تحقیق در زمینه افزایش اشتغال برای بهره برداران و جلوگیری ازمهاجرت روستایی که در حال حاضر از مهمترین چالشها و معضلات مناطق روستاییمحسوب میشود، نقش مثبت و موثری را ایفا نکرده است. نتایج این تحقیق نشان داده استنرخ بازدهی داخلی و ارزش خالص کنونی تولیدات دامی، گیاهان دارویی، باغداری، نسبت بهتولیدات کشاورزی در اثر اجرای طرح های آبخیزداری افزایش یافته است. درصورتی که ایننرخ برای تولیدات کشاورزی به دلیل کوهستانی بودن و عشایر نشین بودن منطقه کم می باشد.

کلیدواژه ها:

اقتصادی ، آبخیزداری ، اجتماعی ، مهاجرت ، اشتغال ، حوزه آبخیز گچان