تحلیلی بر نظام شهری استان گیلان طی سال های 1390-1335

در این پژوهش تحولات جمعیتی شهرستان های استان گیلان طی دوره های سرشماری 1390-1335 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.بر این اساس از شاخص های نخست شهری و پراکندگی به منظور سنجش میزان تغییرات و تحولات جمعیت در نظامسکونتگاهی بهره گیری شد.از مهم ترین دستاوردهای پژوهش حاضر فهم این مطلب بود که شهرستان رشت درطی دوره یمذکورهمواره جایگاه خود را به عنوان شهرستان نخست در سلسله مراتب نظام سکونتگاهی حفظ کرده است و ساختار نظام به ویژه ازدهه ی 1365 به بعد بیش از پیش به سمت عدم تعادل و ناهمگونی در توزیع فضایی جمعیت پیش رفته است.

کلیدواژه ها:

نظام سکونتگاهی ، نخست شهری ، پراکندگی ، استان گیلان ، شهرستان رشت