جایگاه پل های پیاده رودخانه ای در ارتقاء اکوتوریسم نمونه موردی: رود کارون در شهر اهواز

ساختارهای طبیعی موجود در کالبد شهر، در بهبود کیفیت شهرها، ارتقای ارزش های زیبایی شناختی، اکولوژیکی واجتماعی از اهمیت ویژه ای برخوردارند و بستری برای فعالیت های تفریحی و گردشگری ساکنان شهرها به شمار می روند.حاشیه و اطراف رودخانه ها از جمله فضاهای سبز شهرها هستند که به عنوان مکان های تفرجی از زمان های دور موردتوجه شهروندان و گردشگران جهان بوده اند. رود کارون در اهواز نیز از دیرباز محل تفریح و گردش بوده است، لیکن تحتتاثیر وارد نمودن پسامند و ساخت و سازهای بی رویه در محدوده و نبود یک برنامه ریزی منسجم و کارآمد در ارتباط با اینفضای شهری، و در نتیجه عدم توجه به قابلیت های زیست محیطی موجود، باعث شده این محدوده، شرایط نامطلوبی پیداکرده و طی سالیان، کارایی و اثربخشی لازم را برای تبدیل شدن به یک مرکز گردشگری، از دست داده است. طراحی پلپیاده با توجه به معیارهای زیستی روی رودخانه و ایجاد چشم اندازهای آبی که از درون آب به مناظر شهری می نگرد وانسان را به طبیعت نزدیک می کند، به جای چشم انداز شهری که از بیرون طبیعت به طبیعت می نگرد، می تواند درگسترش گردشگری، نقش مهمی ایفا کند. در این پژوهش، ضمن تحلیل نمونه های موفق پل های پیاده در جهان، بررسیمی شود که آیا ساخت پل پیاده روی رود کارون در شهر اهواز، می تواند به توسعه اکوتوریسم منطقه یاری رساند یا کهخیر؟ روش تحقیق در پژوهش حاضر، توصیفی-تحلیلی است و از مدل SWOT در ارائه مطالعات استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

پل پیاده ، رودخانه کارون ، اکوتوریسم ، طبیعت ، چشم انداز آبی