کاربرد روش جای پای اکولوژیکی در ارزیابی پایداری توسعه شهری (نمونه موردی: شهر ساری)
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,953
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCGTSD01_897
تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1394
چکیده مقاله:
هدف رویکرد ردپای اکولوژیکی برقراری تعادل بین "مصرف منابع و تولید ضایعات بوسیله انسانها" و "تولید منابع وجذب ضایعات بوسیله طبیعت" است. امروزه، شاخص جای پای اکولوژیکی در بسیاری از کشورهای جهان در سطح ملی ومحلی استفاده میشود و نشان میدهد که در کدام ناحیه و کجا، بر منابع طبیعی فشار وارد میشود. این مقاله که بااستفاده روش EF( ردپای اکولوژیکی) و با بررسی مبانی نظری و شناخت وضع موجود در گروههای مصرفی مواد غذایی،انرژی بخش حمل و نقل، گرمایش گاز طبیعی، نیروی الکتریسیته، آب و زمین مورد نیاز برای دفع مواد زاید در شهرساری میپردازد، تلاش میکند به این مسأله پاسخ دهد که آیا فضای بومشناختی شهر ساری توان حمایت و برآوردننیازهای اساسی جمعیت شهر را دارد؟ این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی صورت پذیرفته و جمع آوری داده ها از دوروش مراجع رسمی و آمارنامه ها و پرسشنامه محقق ساخته بوده است. جامعه آماری آن تمام خانوارهای شهر ساری وحجم نمونه آن نیز که بر اساس فرمول کوکران محاسبه شده، تعداد 380 خانوار در نظر گرفته شده است. یافته های اینپژوهش نشان میدهد که در مجموع جای پای اکولوژیکی شهر ساری 0.82 هکتار می باشد؛ که بخش حمل و نقل با0.22 هکتار بیشترین و زمین مورد نیاز برای دفن مواد زاید با 0.7 مترمربع برای هر نفر کمترین سهم را در بین سایرمواد داشته اند. اگرچه این موارد فهرست کاملی از مصارف شهر نیست؛ اما با توجه به اینکه، مصرف زمین ساکنان شهرساری 82 برابر بیش از مساحت اشغالی کنونی می باشد، بنابراین شهر ساری فاقد توان لازم و کافی فضای بوم شناختیبرای تأمین نیازهای ساکنان خویش و جذب کربن تولید شده است و چنانچه آن را با مجموع اراضی کشاورزی استان کهبرابر 375789 هکتار است، مقایسه کنیم، 0.64 کل این اراضی را به خود اختصاص می دهد. به بیانی دیگر، سامانه زیستیکه برای حمایت از شهر ساری لازم است، محدودهای بسیار فراتر از محدوده جغرافیایی شهرستان ساری و بیش از نیمیاز مساحت اراضی استان را شامل می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
براتعلی خاکپور
دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد
محمدرضا رهنما
دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزس شهری دانشگاه فردوسی مشهد
هادی دماوندی
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :