مرگ در آثار عطار نیشابوری

مصیبت مفصل ترین منظومه عطار است که در ان قصه ها و حکایت های تمثیلی به منزله ابزاری است که از آن کارها می انگیزد و فواید بسیاری به بار می آورد. معانی نهفته در هر حکایت دری از درهای طریق را به روی سالک فکرت می گشاید و او را قدم به قدم در رسیدن به شناخت هدایت می کند. مفهوم مرگ از جمله مفاهیم برجسته در مصیبت نامه است که در کلام عطار بازتاب های فراوان یافته است. در این مقاله بعد از استخراج شاخص هایی چون: عشق و شوق به علایق دنیایی بعد از مرگ، هراس انگیز بودن مرگ، قبر اولین و آخرین منزل، دوری از تشویش و اضطراب در هنگام مرگ،فراگیر بودن مرگ،عجز اغنیا در برابر مرگ و سرانجام دل آگاه بودن انسان محتضر در هنگام مرگ، به بیان حکایت هایی در آن زمینه و تفسیر و تاویل پیام های نهفته در لایه های درونی حکایت ها پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مرگ ، عطار نیشابوری.حکایت