ارزیابی درونی گروه های آموزشی دانشگاه پیام نور( مطالعه موردی دانشگاه پیام نور شهرستان مهران)

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی درونی گروه های آموزشی دانشگاه پیام نور مهران به منظور ارتقایی کیفیت آموزش گروه ها انجام گرفت.این پژوهش از لحاظ هد ف از نوع پژوهشها یکاربرد ی و از لحاظ شیوه جمع آور ی اطلاعات از نوع توصیفی تحلیلی است جامعه مدیران اعضای هیئت علمی، دانشجویان و دانش آموختگان بود. که در ۱۲ گام این ارزیابی صورت گرفت که عوامل مورد ارزشیابی، هشت حوزه را در بر میگرفت که شامل حوزه های: رسالت اهداف، ساختار سازمانی و مدیریت، هیئت علمی، دانشجویان، دانش آموختگان، فرایند تدریس و یادگیری، دوره های آموزشی و برنامه درسی و غیر درسی و امکانات و تجهیزات آموزشی و پژوهشی بود .میانگین کل نتایج ارزیابی درونی در گروه ها نشان داد که هیئت علمی، دانشجویان و فرایند تدریس و یادگیری در سطح مطلوبی قرار دارند . رسالت اهداف، ساختار سازمانی و مدیریت و امکانات و تجهیزات آموزشی و پژوهشی نسبتا مطلوب است دانش آموختگان و دوره های آموزشی و برنامه درسی در سطح نامطلوبی قرار دارند.اگرچه بیشتر حوزه ها در سطح نسبتاً مطلوب بودند اما راه زیادی تا بهبود کیفیت آموزش وجود دارد که این امر به ویژه با رفع نواقص و کاستی های مربوط به حوزه های کمتر مطلوب محقق خواهد شد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی درونی ، کیفیت ، گروه آموزشی