بررسی ارتباط بین توانمندسازی روانشناختی و عملکرد شغلی کارکنان

سازمان ها امروزه در محیطی کاملاً رقابتی که همراه با تحولات شگفت انگیز است باید اداره شوند . در چنین شرایطی مدیران فرصتچندانی برای کنترل کارکنان در اختیار ندارند و باید عمده وظایف روزمره را به عهده کارکنان بگذارند. کارکنان زمانی می توانند به خوبیاز عهده وظایف محوله برآیند که از مهارت، دانش و توانایی لازم برخوردار باشند . ابزاری که در این زمینه به کمک مدیران می شتابدفرایند توانمندسازی است. تحقیق حاضر از منظر هدف پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بوده و از منظر استراتژی پژوهش از نوعپیمایشی و با استفاده از انتخاب نمونه است. دراین مقاله در فرضیه اصلی رابطه بین توانمندسازی و عملکرد شغلی کارکنان و در فرضیاتفرعی آن رابطه بین ابعاد توانمندسازی (احساس شایستگی، احساس معنی دار بودن شغل ، احساس مؤثر بودن، احساس داشتن اعتماد بههمکاران و احساس داشتن حق انتخاب) و عملکرد شغلی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بینتوانمندسازی و عملکرد شغلی و فرضیات فرعی مربوط به آن، احساس شایستگی در شغل، احساس داشتن حق انتخاب و احساس مؤثربودن در کار با متغیر عملکرد شغلی دارای ارتباط معنی دار بودند. همچنین میزان توانمندی کارکنان و عملکرد شغلی از سطح متوسطبالاتر است.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی روانشناختی ، عملکرد شغلی ، منابع انسانی ، همبستگی